نتایج جستجو

طائف كه بنى عتاب بن مالك نگهبان آن بوده و بتخانه‏اى بر آن بنا كرده بودند، قريش و تمام عرب آن را تعظيم مى‏نمودند بدان مناسبت فرزندان خويش را «زيدلات» - و

هشدارهاى خدا ۲ قریش: پشیمانى کافران قریش ۵ ; حسرت کافران قریش ۵ ; شکست کافران قریش ۶، ۷، ۱۰ ; کافران قریش و اسلام ۲، ۵ ; کیفر کافران قریش ۱۰ کافران: اسلام

«فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَأْكُولٍ» «والحمدللّه ربّ العالمين» جلد 10 - صفحه 598 سوره قريش‌ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ به نام خداوند بخشنده مهربان‌ أَ لَمْ

«فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَأْكُولٍ» «والحمدللّه ربّ العالمين» جلد 10 - صفحه 598 سوره قريش‌ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ به نام خداوند بخشنده مهربان‌ تَرْمِيهِمْ

‌ما فقط محل‌ شاهد ‌آن‌ ‌را‌ ترجمه‌ مي‌كنيم‌ ‌که‌ موقعي‌ ‌که‌ حضرت‌ رسالت‌ قريش‌ ‌را‌ دعوت‌ بتوحيد فرمود و ‌به‌ رسالت‌ ‌خود‌ اينها خنديدند و استهزاء كردند

عرب مخصوصاً قبيله قريش پرستيده مى‏شد. بتكده عزّى در وادى نخله شاميّه بالاى سر «ذات عرق» ميان راه عراق و مكّه بود و احترام آن بت نزد قريش بدان پايه بود كه

الباطِل‌َ ‌که‌ شرك‌ و كفر ‌باشد‌ وَ لَو كَرِه‌َ المُجرِمُون‌َ ‌که‌ همان‌ كفار قريش‌ باشند ‌که‌ ‌در‌ ‌اينکه‌ جنگ‌ بسيار متأثر شدند و ‌در‌ مقام‌ تدارك‌ برآمدند

خدا ۴ قرآن: تهدید مکذبان قرآن ۳; شکست مکذبان قرآن ۴; مکذبان قرآن ۱ قریش: کافران قریش ۵ کفر: آثار کفر ۴ محمد(ص): مکذبان محمد(ص) ۵ مشرکان: تهدید مشرکان صدراسلام

صالح‌ سؤال‌ ‌از‌ ناقه‌ و ‌پس‌ ‌از‌ ‌آن‌ پي‌ كردند و كافر گشتند، و سؤال‌ قريش‌ ‌از‌ نبي‌ صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ ‌که‌ كوه‌ صفا ‌را‌ طلا كند اينها

«فَجَعَلَهُمْ كَعَصْفٍ مَأْكُولٍ» «والحمدللّه ربّ العالمين» جلد 10 - صفحه 598 سوره قريش‌ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ به نام خداوند بخشنده مهربان‌ وَ أَرْسَلَ

أَخرَجَه‌ُ الَّذِين‌َ كَفَرُوا ثانِي‌َ اثنَين‌ِ الاية و خلاصه‌ كلام‌ اينكه‌ كفار قريش‌ دار الندبه‌ تشكيل‌ دادند ‌در‌ مورد حضرت‌ رسالت‌ صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌

کاروان تجارى قریش است. تعبیر از کاروان تجارى به «سواران» مى تواند اشاره به حرکت سریع آنان براى فرار از مسلمانان باشد. ۶- مسیر حرکت قافله تجارى قریش نامعلوم

غنایم: جنگ ۹ ; قصه غنایم ۱۰ قدرت دفاعى: اهمیت قدرت دفاعى ۱۲ قریش: سلطه‌جویى قریش ۳ ; ظلم کافران قریش ۳ مسلمانان: امداد به مسلمانان ۶ ; پناه دادن به مسلمانان

مى‏كردند لذا خدا در مقام امتنان به آنها فرمود [قريش:2-4]. هم ه فى ل ف الف جزى جعل اذن اخو شتو وجد سقى لعل صيف عبد قريش ها من هو ثم جهز بضع عرف قول ربب کذب ايى

مجبور گرديد. بنا به تصريح تاريخ نظر آن حضرت قافله قريش بود و مى‏خواست با گرفتن آن و مصادره اموال،قريش را وادار كند كه از ايذاء مسلمانان در مكه خوددارى كنند

آیات شامل این کلمه صيف‌ (۱ بار) تابستان. [قريش:1-2]. ربيع اسم بهار آمد خريف اسم خزان آنگه شتاء و صيف بى شبهه زمستان است و تابستان. ال فَلْيَعْبُدُوا رَب

که به طرف کاروان قریش برود و آن‌ها را از بیرون آمدن محمد با یاران خود خبر بدهد و نیز به او سفارش کرد که با وضع خاصى خبر مزبور را به قریش بدهد. لذا ضمضم گوش

بنى‌امیه از کفار قریش نازل شده است. سپس على علیه‌السلام فرماید: اما بنى‌مغیرة از قریش خداوند آنان را در جنگ بدر نابود ساخت و اما بنى‌امیه از قریش تا روز معین

که به طرف کاروان قریش برود و آن‌ها را از بیرون آمدن محمد با یاران خود خبر بدهد و نیز به او سفارش کرد که با وضع خاصى خبر مزبور را به قریش بدهد. لذا ضمضم گوش

دارند; بعضى گفته اند: نوعى خار است که به زمین مى چسبد، هنگامى که خشک نبود قریش آن را «شَبْرَق» مى نامیدند، و هنگامى که خشک مى شد، آن را «ضَرِیع» مى گفتند،