نتایج جستجو

جاى گيريم. پس نيكوست مزد عمل‌كنندگان. و می‌گویند: سپاس و ستایش خداوندی را سزا است که با ما به وعده‌ی خویش (که توسّط پیغمبران به آدمیزادگان داده بود) وفا

شعيب- و قوم تُبّع همگى پيامبران را دروغگو شمردند پس وعده من به عذاب بر آنها سزا گشت. و اصحاب اَیکه، و قوم تبّع، هر یک از آنان، فرستادگان الهی را تکذیب کردند

را زنده- با فهم و خردمند يا مؤمن- باشد و آن گفتار- عذاب و هلاكت- بر كافران سزا گردد. (هدف از فرو فرستادن آن، این است که) تا افراد زنده (ی بیدار دل) را با

تبلیغ اوامر و نواهی یزدان جهان است. این خداوند است که اعمال شما را می‌پاید و سزا و جزای همگان را می‌دهد). به‌راستی بینش‌ها و دیدگاه‌هایی از جانب پروردگارتان

خدای آسمان و زمین سوگند که این (مطلب، یعنی وقوع رستاخیز، حساب و کتاب، جزا و سزا، بهشت برای دینداران، و دوزخ برای بی‌دینان) حق است، درست همان گونه که شما سخن

غير از خدا هستم، او را به جهنم كيفر مى‌دهيم. [آرى‌] ستمكاران را اين گونه سزا مى‌دهيم و هر كس از آنان بگويد: «من [نيز] جز او خدايى هستم»، او را به دوزخ

آوردند، آنگاه از كسانى كه بدكارى كردند كين ستانديم، و يارى‌دادن مؤمنان بر ما سزا بود. ما قبل از تو پیغمبرانی را به سوی اقوامشان فرستاده‌ایم و آنان دلائل واضح

کارهائی که شما انجام می‌دهید بس آگاه است (و کردار نیک و بدتان را بی‌جزا و سزا نمی‌گذارد). و کوه‌ها را می‌بینی در حالی‌که آنها را بی‌حرکت می‌پنداری، حال

است كه هر چه را آفريد خوب آفريد مقدّريكه بگل نكهت و بگل جانداد بهر كه هر چه سزا ديد حكمتش آن داد و همه را بكمال لايق خودشان رسانيد و بهيچ كس كمتر از حدّ قابليّت

همه‌ی هستی فریاد برآورده می‌شود) و گفته می‌شود: حمد و سپاس خداوند جهانیان را سزا است! و فرشتگان را می‌بینی که پیرامون عرش در گردشند، و با سپاس پروردگارشان

كتابى روشن- لوح محفوظ- هست کافران می‌گویند: قیامت هرگز برای (حساب و کتاب و سزا و جزای) ما برپا نمی‌شود. بگو: چرا، به پروردگارم سوگند! آن کسی که دانای راز

نيست. و او را به بزرگى بستاى بزرگداشتى در خور. بگو: حمد و سپاس خداوندی را سزا است که برای خود فرزندی برنگزیده است و در فرمانروائی و مالکیّت (جهان) انبازی

آگاهانه، و به گونه‌ی بس زیبا و گیرا و پیدا، و بر ما هدایت و ضلال و حساب و کتاب و سزا و جزا است.) بی‌گمان پروردگارت آگاه‌تر (از همگان) به حال کسانی است که از راه

«قیامت» روز کیفر و پاداش (یوم الدین) «دین» به معناى جزا است و «جزا» معادل سزا مى باشد که هم شامل کیفر مى شود و هم پاداش. ۳ - عذاب دوزخ، خوردنى و آشامیدنى

انداختن. همه سوگندهای پیشین برای بیان واقعیّت روزی است که تلاشها و کوششها، سزا و جزا داده می‌شود، و میان همگان داوری می‌گردد و حق و باطل آشکارا جلوه‌گر می‌آید

مدفون مى‌شويد. وَ مِنْها تُخْرَجُونَ‌: و از همين زمين، روز قيامت براى جزا و سزا مبعوث مى‌شويد و بيرون مى‌آئيد؛ و در تورات همين مذكور است. قالَ فِيها تَحْيَوْنَ

است كه هر چه را آفريد خوب آفريد مقدّريكه بگل نكهت و بگل جانداد بهر كه هر چه سزا ديد حكمتش آن داد و همه را بكمال لايق خودشان رسانيد و بهيچ كس كمتر از حدّ قابليّت

خواهند رفتار نمايند، هر دو طبقه بميرند؛ چنانچه سراى ديگرى نباشد كه جزا و سزا مترتب شود، هر آينه مخالف حكمت و از عدالت الهى بعيد خواهد بود. بنابراين وقوع

آینه دین است واقع‌ Judgment will take place. ترتیل: ترجمه: «الدِّینَ»: جزا و سزا. (نگا: فاتحه / حجر / ، شعراء / ). Tabber requires Javascript to function.

الْفَصْلِ‌: بدرستى كه روز جدا شدن حق از باطل و محق از مبطل به سبب اختلاف جزا و سزا، مِيقاتُهُمْ أَجْمَعِينَ‌: هنگام جمع شدن آدميان است در حالتى كه مجتمع باشند