نتایج جستجو

معناى خارج شدن از حدّ اعتدال، و افراط در دورى است; لذا، به سخنانى که بسیار دور از حق است، «شطط» گفته مى شود. و اگر به حاشیه نهرهاى بزرگ «شط» مى گویند، به

ما] روى بگرداند و [با حال تكبر و استغنا] خود را [از ما] دور دارد، و چون بدى به او رسد پس دعائى دور و دراز خواهد داشت. هنگامی که ما به انسان نعمت دهیم رویگردان

شما پاداش خود را بطور کامل در روز قیامت خواهید گرفت؛ آنها که از آتش (دوزخ) دور شده، و به بهشت وارد شوند نجات یافته و رستگار شده‌اند و زندگی دنیا، چیزی جز

این کلمه «شُقَّة» از مادّه «شَقّ» به معناى زمین هایى پرسنگلاخ و یا راه هاى دور و دراز است که عبور از آن با مشقت توأم است. شقق‌ (۲۸ بار) ال وَ عَلَيْهِم بَعُدَت

راندن و دفع کردن است و از آنجا که بهاى کم و بى ارزش را شخص گیرنده از خود دور مى سازد به آن «مُزْجات» گفته شده است. زجو (۳ بار) وَ فَأَوْف بِبِضَاعَة لَنَا

آن حقّ است. بدان كه آنان كه در مورد قيامت ترديد مى‌ورزند، قطعاً در گمراهى دور و درازى‌اند. آنان که به ساعت قیامت ایمان نمی‌آورند (به تمسخر) تقاضای تعجیل

«صافات» به «منجنیق» تفسیر کرده اند که وسیله پرتاب اشیاء سنگین از فاصله هاى دور بود، ولى غالب مفسران همان تفسیر اول را برگزیده اند که «بنیان» ساختمان و چهار

function. آنها کسانی هستند که خداوند، ایشان را از رحمت خود، دور ساخته است؛ و هر کس را خدا از رحمتش دور سازد، یاوری برای او نخواهی یافت. آنها هستند كه خدا لعنتشان

رحمت خود دور کرده (زیرا به مجادله با خدا برخاست) و گفت: من از بندگان تو قسمتی معین را زیر بار طاعت خود خواهم کشید. خدا شیطان را از رحمتش دور کرد؛ و [او]

خود گفت: درنگ كنيد، كه من از دور آتشى مى‌بينم، شايد برايتان قبسى بياورم يا در روشنايى آن راهى بيابم. چنین بود که [از دور] آتشی دید و به خانواده‌اش گفت

گونه خطا و اشتباه معصوم قرار داده تا هر گونه تردید و دودلى را از دعوت آنان دور سازد. بلغ‌ (۷۷ بار) ال قُل فَلَو الْحُجّة فَلِلّه شَاء لَهَدَاکُم تَخْرُصُون

تیزرو از هر راه دور به سوی تو جمع آیند. و در میان مردم برای حج بانگ زن تا پیاده و سوار بر هر شتر باریک اندام [چابک و چالاک] که از هر راه دور می آیند، به سوی

مأمورین انتظامى، از مادّه «زَبْن» (بر وزن متن) به معناى دفع کردن، صدمه زدن و دور ساختن است، و در اینجا به معناى فرشتگان عذاب و مأموران دوزخ است. زبن‌ (۱ بار)

شامل این کلمه طوف‌ (۴۱ بار) دور زدن. «طافَ حَوْلَ الشَّىْ‏ءِ: دارَ حَوْلَهُ» چنانكه فرموده [واقعة:17]. يعنى پسران جاويدان به دور آنها هستند. تطوّف از باب

«حرارت». در «لسان العرب» در معناى این لغت مى گوید: حرارت آفتاب و آتش از فاصله دور است. وهج‌ (۱ بار) [نباء:12-13]. وهج به معنى افروخته شدن و حرارت دادن است «وَهَجَتِ

دستور پروردگار دائر به سجده بر آدم(علیه السلام) رسماً اعتراض کرد، و آن را دور از حکمت شمرد، و خود را برتر از آدم(علیه السلام) پنداشت. سفه‌ (۱۱ بار) نا (۱۱۸۲

هَيْهاتَ لِما تُوعَدوُنَ» [مؤمنون:36]. هيهات اسم فعل است به معنى «دور شد» يعنى چه دور است چه دور است آنچه (قيامت) وعده مى‏شويد منظور از دورى استبعاد وقوع آن

از مادّه «صَلْى» براى بیان این است که: کسى گمان نکند تنها جهنم را از فاصله دور مى بینند و یا در کنار آن، قرار مى گیرند، نه، به درون آن وارد مى شوند، و نیز

نمی‌فهمیم. آری، همین طور است!) خداوند آنها را به خاطر کفرشان، از رحمت خود دور ساخته، (به همین دلیل، چیزی درک نمی‌کنند؛) و کمتر ایمان می‌آورند. و گفتند:

الْقُرْبَی»: همسایه نزدیک. «الْجَارِ الْجُنُبِ»: همسایه بیگانه. همسایه دور. «الْجُنُب»: بیگانه. دور. «الصَّاحِبِ بِالْجَنبِ»: همدم. همنشین. همکار، همراه. همسفر.