نتایج جستجو

پناهى، و امامت خاصه امير المؤمنين عليه السّلام بعد از «1» تفسير ابو الفتوح، جلد 4، صفحه 195. تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 81 پيغمبر بلافاصله، و امامت ائمه از

جانب خدا آورده، و در كليه امور متوجه به حق باشد؛ به حصول اين مقام، الطاف خاصه ربوبى شامل حال او گردد. در كتاب كافى- شيخ كلينى رضوان الله عليه روايت نموده

تفسير برهان، ج 1 ص 479. تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 114 يافته. به اين آيه، امامت خاصّه بلافاصله آن سرور بعد از پيغمبر صلى اللّه عليه و آله ثابت گردد. شأن نزول:

«حاسد»، آنانكه حسد بردند بر نبوت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و بر امامت آل اطهار او. «1» فَقَدْ آتَيْنا آلَ إِبْراهِيمَ‌: پس بتحقيق ما عطا فرموديم

امت اثبات امامت ميشود زيرا كه شاهد بر شاهد شدن پيغمبر (ص) نسبت باين امّت متصور نيست جز بوجود امام كه شاهد اول باشد و شايد باين ملاحظه منكرين امامت انكار شمول

آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه، ص ۳۷. ابن عيينه و تفسير كشف الاسرار از عامه و تفسير مجمع البيان از خاصه.

از بعثت آن حضرت توقع داشتند منصب رسالت را. 6- مراد به ملك، امامت باشد، يعنى عطا مى‌كنى امامت را به هر كه خواهى، و باز دارى از هر كه خواهى، چنانچه فرمايد:

۲، ۳ مسلمانان: ۱، ۲، ۳، ۸، ۱۱، ۱۲، ۱۳ نظام سیاسى: ۱۰ واجبات: ۲۱ ولایت و امامت: ۵، ۶، ۷، ۸، ۱۰، ۱۱، ۱۳، ۱۵، ۱۶، ۱۹ ولایت تکوینى: ۷ طبرسي، مجمع البيان في

ولایت و امامت: ۲۶ طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج ‌۱، ص ۱۱۱. محمدباقر محقق،‌ نمونه بينات در شأن نزول آيات از نظر شیخ طوسی و ساير مفسرين خاصه و عامه،

نازل شده، هنگامى که گفته بود من به خداى ستارگان کافر هستم. بعضى از مفسرین خاصه منظور از انسان در آیه را با ذکر معنى خاصى، امیرالمومنین‌ على علیه‌السلام

مكرشان وافى براى آنكه بركنده و زائل شود بآن از جاى خود اعلام نبوت و آثار امامت و ادلّه و براهين قائمه بر اديان حقّه و شرائع الهيّه‌اى كه مانند كوههايند

6- در دست گرفتن مديريّت جامعه، آرزوى عبادالرحمن است، زيرا عهده‌دار شدن امامت و رهبرى متّقين، ارزش است. «وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقِينَ إِماماً» 7- در دعا

است به آنكه حضرت ابراهيم عليه السلام بنده برگزيده و شايسته خدا، و سزاوار امامت و تقدم و مرتبه اذعان در زمانى كه الهام نمود در خاطر او دلايل مؤديه به معرفت

مكرشان وافى براى آنكه بركنده و زائل شود بآن از جاى خود اعلام نبوت و آثار امامت و ادلّه و براهين قائمه بر اديان حقّه و شرائع الهيّه‌اى كه مانند كوههايند

ميدانيد. تفسير مخلوط نمودن حق را بباطل بآنستكه اقرار نمودند به نبوت محمد (ص) و امامت على (ع) كه حق بود و انكار نمودند آندو را كه گفته‌اند و بعد از پانصد سال ديگر

اخرى: در طاعات و عبادات، خشوع جوارح و خضوع قلب را مراعات بنمايد تا منظور نظر خاصه الهيه واقع شود، و لكن سلوك به چنين طريقه‌اى بايد به دستور شرع انور باشد نه

بانها مگر متمردان.. تفسير فرستاديم آياتيكه دلالت دارد بر صدق تو در نبوت و امامت برادرت على (ع) كه واضح است دلالت آنها بر كفر كسيكه شك كند در شأن شما دو نفر

مكرشان وافى براى آنكه بركنده و زائل شود بآن از جاى خود اعلام نبوت و آثار امامت و ادلّه و براهين قائمه بر اديان حقّه و شرائع الهيّه‌اى كه مانند كوههايند

مكرشان وافى براى آنكه بركنده و زائل شود بآن از جاى خود اعلام نبوت و آثار امامت و ادلّه و براهين قائمه بر اديان حقّه و شرائع الهيّه‌اى كه مانند كوههايند

گرفته است، مى‌شود. در قرآن به مسئله امامت، عهد گفته شده است: «لا يَنالُ عَهْدِي الظَّالِمِينَ» «1» يعنى پيمان من «مقام امامت» به افراد ظالم نمى‌رسد. پس وفاى