وَسَق: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(Added word proximity by QBot) |
||
| (۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/وَسَق | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/وَسَق | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۶: | خط ۷: | ||
*[[ریشه وسق | وسق]] (۲ بار) [[کلمه با ریشه:: وسق| ]] | *[[ریشه وسق | وسق]] (۲ بار) [[کلمه با ریشه:: وسق| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
[انشقاق:17-19]. وَسَق (بر وزن فلس) به معنى جمع كردن است «وَسَقَ الشَّىْءَ: جَمَعَهُ» راغب جمع كردن شىء متفرق گفته است. اتساق به معنى جمع شدن مىباشد. يعنى: قسم به تاريكى و آنچه جمع مىكند، قسم به ماه آنگاه كه جمع و بدر شود كه از حالى به حالى بالا مىرويد. تاريكى شب همه چيز را جمع كرده به شكل سياه در مىآورد و ماه به تدريج بزرگ شده به صورت چهارده شبه مىآيد. آمدن شب پس از شفق شامگاهى، احاطه تاريكى بر موجودات، وسعت تدريجى ماه، حكايت از تغيير احوال عالم و بشر دارد و شايد بدان مناسبت آمده «لَتَرْكَبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ» بقيّه كلام در «طبق» ديده شود، اين لفظ دو بار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است. | |||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, الْقَمَر:33, مَا:33, إِذَا:28, اتّسَق:24, لَتَرْکَبُن:24, اللّيْل:24, بِالشّفَق:19, طَبَقا:19, عَن:15, أُقْسِم:15, فَلا:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::وَسَق]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۴۹
«وَسَق» به معناى جمع کردن پراکنده هاست، «وَسَق» (بر وزن غضب) به معناى یک بار شتر یا شصت صاع که هر صاع نزدیک به سه کیلو است نیز آمده، که آن هم به خاطر مجتمع بودن آن است.
ریشه کلمه
- وسق (۲ بار)
قاموس قرآن
[انشقاق:17-19]. وَسَق (بر وزن فلس) به معنى جمع كردن است «وَسَقَ الشَّىْءَ: جَمَعَهُ» راغب جمع كردن شىء متفرق گفته است. اتساق به معنى جمع شدن مىباشد. يعنى: قسم به تاريكى و آنچه جمع مىكند، قسم به ماه آنگاه كه جمع و بدر شود كه از حالى به حالى بالا مىرويد. تاريكى شب همه چيز را جمع كرده به شكل سياه در مىآورد و ماه به تدريج بزرگ شده به صورت چهارده شبه مىآيد. آمدن شب پس از شفق شامگاهى، احاطه تاريكى بر موجودات، وسعت تدريجى ماه، حكايت از تغيير احوال عالم و بشر دارد و شايد بدان مناسبت آمده «لَتَرْكَبُنَّ طَبَقاً عَنْ طَبَقٍ» بقيّه كلام در «طبق» ديده شود، اين لفظ دو بار بيشتر در قرآن مجيد نيامده است.
