وَاحِد: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن نمودار دفعات) |
(Added word proximity by QBot) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/وَاحِد | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/وَاحِد | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۸: | خط ۹: | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, إِلٰه:68, إِلٰهُکُم:35, لا:31, لَه:26, مِن:26, هُو:25, أَنّمَا:24, إِنّمَا:23, مِنْهُمَا:23, مَا:22, إِن:20, عَلَى:19, إِلَي:19, مِمّا:18, فِي:18, السّدُس:18, إِلاّ:17, يُوحَى:17, فَإِن:17, الّذِين:17, مُسْلِمُون:16, لَنَا:16, اللّه:16, کَان:16, قُل:16, صِنْوَان:15, بِمَاء:14, بَاب:14, فَهَل:14, طَعَام:14, سُبْحَانَه:14, أَو:14, فَلَه:14, کُل:14, فَمَن:14, فَإِيّاي:14, فَلِکُل:14, لِکُل:14, فَالّذِين:14, فَادْع:14, فَاسْتَقِيمُوا:14, نَحْن:14, ادْخُلُوا:14, يُسْقَى:14, مِثْلُکُم:14, هُم:14, فَإِلٰهُکُم:14, فَارْهَبُون:14, إِلَيْه:14, يَا:14, أَنْتُم:14, أَسْلِمُوا:14, إِنّنِي:14, يُبْعَثُون:14, أَن:14, لِأَبَوَيْه:14, مِائَة:14, نُفَضّل:14, أُخْت:14, فَاجْلِدُوا:14, لِيَذّکّر:14, جَلْدَة:13, يُؤْمِنُون:13, أَيّان:13, تَدْخُلُوا:13, نَصْبِر:13, وَلَد:13, يَرْجُو:13, بَرِيء:13, الزّانِي:13, أُولُوا:13, يَکُون:13, إِلٰهُنَا:13, يُنْظَرُون:13, الْأَنْعَام:13, لَم:13, رَبّک:13, بَعْضَهَا:13, غَيْر:13, بِالْآخِرَة:13, أَبْوَاب:13, لِيَعْلَمُوا:13, اثْنَيْن:13, الْأَلْبَاب:13, لَکُم:13, تَرَک:13, أَخ:13, بَشَر:13, النّصْف:13, يُخْرِج:13, لَن:13, اسْتَغْفِرُوه:13, بَشّر:13, کَانُوا:13, يَشْعُرُون:13, تَوَلّوْا:13, لِقَاء:13, بَهِيمَة:13, يَنْتَهُوا:13, ثَلاَثَة:13, کَذٰلِک:12, الْمُخْبِتِين:12, رَبّه:12, أُنْزِل:12, إِلٰهَيْن:12, إِلَيْکُم:12, الزّانِيَة:12, تَذَکّرُون:12, فَقُل:12, قُلُوبُهُم:12, مُتَفَرّقَة:12, عَمّا:12, أَشْهَد:12, تُشْرِکُون:12, خَيْرا:12, أَکْثَر:12, مُوسَى:12, الرّحْمٰن:12, فَلَهَا:12, بَنِي:12, السّمَاوَات:12, بَعْض:12, انْتَهُوا:12, أَنْزَلْنَا:12, آذَنْتُکُم:12, يَقُولُون:12, مُنْکِرَة:12, لَعَلّکُم:12, الرّحِيم:12, تَأْخُذْکُم:12, بِه:12, وَاحِدَة:12, إِذَا:12, رَزَقَهُم:12, قَال:12, وَيْل:12, آتَيْنَاهُم:12, أَنَا:12, فَلْيَعْمَل:12, تَتّخِذُوا:12, امْرَأَة:11, الْعَذَاب:11, إِلَيْک:11, تُنْبِت:11, الْأُکُل:11, لِيُنْذَرُوا:11, کَانَت:11, لِلْمُشْرِکِين:11, ذٰلِک:11, بَيّنَات:11, الْکِتَاب:11, بِهِمَا:11, ذُکِر:11, قُلْتُم:11, أَحْيَاء:11, لَيَمَسّن:11, نَخِيل:11, لِلْعَالَمِين:11, عَمَلا:11, إِلَيْنَا:11, الْأَرْض:11, رَأْفَة:11, أُغْنِي:11, تَقُولُوا:11, فَهُم:11, إِذ:11, ثَالِث:11, أُخْرَى:11, صَالِحا:11, لِلنّاس:10, شُرَکَاء:10, زَرْع:10, عَنْکُم:10, آلِهَة:10, کَفَرُوا:10, مُسْتَکْبِرُون:10, کَلاَلَة:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::وَاحِد]] | {{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::وَاحِد]] | ||
|?نازل شده در سال | |?نازل شده در سال | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۱۸
ریشه کلمه
- وحد (۱۵۳ بار)
قاموس قرآن
راغب گويد: وَحْدَة به معنى انفراد است، واحد در اصل چيزى است كه مطلقا جزيى ندارد، سپس آن در هر موجود بكار مىرود. [بقره:61]. آنگاه كه گفتيد: اى موسى هرگز به يك طعام (من وسلوى) صبر نخواهيم كرد. [بقره:213]. مردم همه يك امت بودند. در آياتيكه «واحد» وصف خداآمده مثل [بقره:163]. [مائده:73]. [رعد:16]. [نحل:51]. ظاهرا مراد واحد عددى است در مقابل خدايان بسيار،مثل [ص:5]. پس مراد از واحد در آيات به همتا نيست چنانكه «اَحَد» در «قُلْ هُوَاللهُ اَحَدٌ» بدان معنى است. در توحيد صدوق باب 3 نقل شده كه ابوجعفر هاشمى از امام جواد «عليهالسلام» از معنى واحد پرسيد امام فرمود: «اَلْمُجْتَمَعُ عَلَيْهِ بِجَميعِ الْاَلْسُنِ بِالْوَحدانِيَّةِ» و در روايت ديگر آيه «وَلَئِنْ سَتَلْتِهُمْ مَنْ خَلَقَ السَّمواتِ وَالْاَرْضَ لَيَقُولُنَّ اللهُ» را شاهد آورده ولى روايت سوم واحد را «احد» معنى كرده است. راغب گويد: چون واحد وصف خدا آيد معنايش اين است :او كسى است كه تجزى و تكثر در آن راه ندارد. ولى ظاهرا اين سخن مورد نظر قران مجيد نيست آيه اخير و لفظ «اثنين» و ثلاثه مؤيد نظر ما است. وحد: (بروزن فلس) مصدر است به معنى انفراد وتنهايى. [غافر:12]. آن در آيه به معنى «منفرداً» است يعنى اين براى آن است كه چون خدا در حال انفراد و تنهايى و بى شريك خوانده مىشد كافر مىشديد. * [مدثر:11-12]. وحيد به معنى واحد است گفتهاند آن حال است از فاعل «خَلَقْتُ» و وصف خداست يعنى: بگذار مرا با آن بنده كه او را به تنهايى آفريدم و در خلقت او شريكى نداشتم و به او مال فراوان دادم. مشهور است كه آيه فوق با آيات بعدى كه درحدود بيست آيه است در باره وليدبن مغيره نازل شد و تهديد عجيبى در باره او است.
