نَکَال

آیات شامل این کلمه

«نَکَال» (بر وزن ضلال) در اصل، به معناى ضعف، ناتوانى و عجز است لذا، در مورد کسى که از اداى حواله اى خوددارى مى کند مى گویند: نکول کرد. «نکل» (بر وزن فکر) به معناى زنجیر سنگین است که انسان را ضعیف و ناتوان مى سازد و از حرکت باز مى دارد، و از آنجا که عذاب الهى نیز مایه ناتوانى است، و افراد دیگر را از ارتکاب گناه باز مى دارد، به آن «نَکَال» گفته شده.

ریشه کلمه

• نکل‌ (۵ بار)

قاموس قرآن

نِكْل (بروزن جسر) به معنى زنجير است وجمع آن انكال مى‏باشد [مزّمل:12]. نزد ما زنجيرها و آتش بزرگى هست. ظاهرا زنجير را از آن نكل گويند كه زنجير شده را از حركت منع مى‏كند. زيرا نكل چنانكه در صحاح گفته به معنى ميخ لجام نيز آمده است. نَكال: عقوبتى است كه در آن عبرت و ارهاب ديگران باشد طبرسى فرمود: آن ارهاب و ترساندن غير است و در اصل به معنى منع مى‏باشد زيرا كه ازنِكْل (زنجير) مأخوذ است، عقوبت را از آن نكال گويند كه ديگران را از ارتكاب آن منع ميكند. [نازعات:25]. خدا او را به عقوبت دنيا و آخرت گرفتار كرد و يا به اعمال آخرين و اولين اش. * [بقره:66]. يعنى آن عقوبت را عقوبتى كرديم در مقابل اعماليكه در آن روز انجام مى‏دادند و در مقابل آنچه در گذشته كرده بودند و همچنين موعظه‏اى گردانديم متقيان را. * [نساء:84]. تنكيل مبالغه درنكال است يعنى خدا در سختگيرى محكمتر ودر عقوبت محكمتر است.

در حال بارگیری...