لَحْم: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(Added word proximity by QBot) |
||
(۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/لَحْم | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/لَحْم | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
خط ۴: | خط ۵: | ||
*[[ریشه لحم | لحم]] (۱۲ بار) [[کلمه با ریشه:: لحم| ]] | *[[ریشه لحم | لحم]] (۱۲ بار) [[کلمه با ریشه:: لحم| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
گوشت. [فاطر:12]. و از هردو گوشت تازه مىخوريد. جمع آن لحوم است [حج:37]. و نيز لحام و لحمان آمده ولى در قرآن يافته نيست. ازجمله گوشتهاى حرام در قرآن گوشت خوك است [نحل:115]. * [حجرات:12]. در اين آيه روشن شده كه غيبت به حكم خوردن گوشت مرده برادر است، تشبيه به مرده ظاهرا از جهت غياب طرف و تشبيه به خوردن گوشتش به نظر مىآيد براى آن است كه احترام مغتاب و مورد اطمينان بودنش را از بين مىبرد گويى گوشت او را خورده وفقط استخوان را از او باقى گذاشته است. به موجب اخبار، واقعيت غيبت همين است و درآخرت نيز به همان شكل مجسم خواهد شد در مستدرك كتاب حج باب غيبت از قطب راوندى نقل شده: رسول خدا«صلى الله عليه واله» در شب معراج قومى را ديد كه جيفهها مىخورند فرمود: اى جبرئيل اينها كدام كسانند؟ گفت: آنانكه گوشتهاى مردم را مى خورند. در مجمع و جوامع الجامع روايت شده: ابوبكر و عمر، سلمان را محضر رسول خدا«صلى الله عليه و آله» فرستادند تا طعامى بياورد حضرت بخازنش اسامه حواله كرد، اسامه گفت: چيزى در اختيار من نيست. سلمان پيش آن دو برگشت، گفتند: اسامه بخل كرده و اگر سلمان را به چاه پر آبى بفرستيم آبش فرورود. چون ابوبكر و عمر نزد آنحضرت آمدند فرمود: چراى سبزى گوشت را دهان شما مىبينم؟ گفتند: يارسول الله ما امروز گوشت نخوردهايم! فرمود: گوشت سلمان و اسامه را مىخورديد پس آيه فوق نازل شد. نظير اين روايت بدو طريق از درّمنثور در الميزان نقل شده است. | |||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, الْخِنْزِير:30, مِمّا:29, الدّم:28, أُهِل:26, أَو:26, مَا:26, اللّه:24, الْمَيْتَة:23, لِغَيْر:22, عَلَيْکُم:21, يَشْتَهُون:21, بِه:19, لا:18, أَن:18, فِيهَا:17, خِنزِير:16, أَخِيه:16, طَيْر:16, يَتَخَيّرُون:16, يَأْکُل:16, حَرّم:15, بِفَاکِهَة:15, فَإِنّه:15, مَيْتا:15, مَسْفُوحا:15, يَتَنَازَعُون:15, أَحَدُکُم:15, فَاکِهَة:15, أَمْدَدْنَاهُم:15, دَما:15, رِجْس:15, فَکَرِهْتُمُوه:15, تَعْبُدُون:14, رَهِين:14, إِنّمَا:14, حُور:14, کَأْسا:14, يُنْزِفُون:14, يُحِب:14, کَأَمْثَال:13, کَسَب:13, عِين:13, اتّقُوا:13, أَ:13, فِسْقا:13, مَيْتَة:13, فَمَن:12, بَعْضا:12, لَغْو:12, بِمَا:12, حُرّمَت:12, الْعِقَاب:12, يَکُون:12, شَدِيد:12, بَعْضُکُم:12, إِن:12, امْرِئ:12, يَغْتَب:11, اضْطُرّ:11, إِلاّ:11, الْمُنْخَنِقَة:10, تَوّاب:10, يَطْعَمُه:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::لَحْم]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۲۶
ریشه کلمه
- لحم (۱۲ بار)
قاموس قرآن
گوشت. [فاطر:12]. و از هردو گوشت تازه مىخوريد. جمع آن لحوم است [حج:37]. و نيز لحام و لحمان آمده ولى در قرآن يافته نيست. ازجمله گوشتهاى حرام در قرآن گوشت خوك است [نحل:115]. * [حجرات:12]. در اين آيه روشن شده كه غيبت به حكم خوردن گوشت مرده برادر است، تشبيه به مرده ظاهرا از جهت غياب طرف و تشبيه به خوردن گوشتش به نظر مىآيد براى آن است كه احترام مغتاب و مورد اطمينان بودنش را از بين مىبرد گويى گوشت او را خورده وفقط استخوان را از او باقى گذاشته است. به موجب اخبار، واقعيت غيبت همين است و درآخرت نيز به همان شكل مجسم خواهد شد در مستدرك كتاب حج باب غيبت از قطب راوندى نقل شده: رسول خدا«صلى الله عليه واله» در شب معراج قومى را ديد كه جيفهها مىخورند فرمود: اى جبرئيل اينها كدام كسانند؟ گفت: آنانكه گوشتهاى مردم را مى خورند. در مجمع و جوامع الجامع روايت شده: ابوبكر و عمر، سلمان را محضر رسول خدا«صلى الله عليه و آله» فرستادند تا طعامى بياورد حضرت بخازنش اسامه حواله كرد، اسامه گفت: چيزى در اختيار من نيست. سلمان پيش آن دو برگشت، گفتند: اسامه بخل كرده و اگر سلمان را به چاه پر آبى بفرستيم آبش فرورود. چون ابوبكر و عمر نزد آنحضرت آمدند فرمود: چراى سبزى گوشت را دهان شما مىبينم؟ گفتند: يارسول الله ما امروز گوشت نخوردهايم! فرمود: گوشت سلمان و اسامه را مىخورديد پس آيه فوق نازل شد. نظير اين روايت بدو طريق از درّمنثور در الميزان نقل شده است.