فِجَاجا: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(Added word proximity by QBot)
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/فِجَاجا | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/فِجَاجا | آیات شامل این کلمه ]]'''
«فِجاج» (بر وزن مزاج) جمع «فج» (بر وزن حج) به معناى دره اى است که در میان دو کوه قرار دارد، و به جاده هاى وسیع نیز گفته مى شود.


=== ریشه کلمه ===
=== ریشه کلمه ===
*[[ریشه فجج‌ | فجج‌]] (۳ بار) [[کلمه با ریشه:: فجج‌| ]]
*[[ریشه فجج‌ | فجج‌]] (۳ بار) [[کلمه با ریشه:: فجج‌| ]]


=== قاموس قرآن ===
راه وسيع. در مفردات گفته: فج شكافى است ميان دو كوه و در راه وسيع به كار مى‏رود جمع آن فجاج است. [حج:27]. پياده و بر هر مركب لاغر از هر راه دور مى‏آيند. [انبیاء:31]. [نوح:20]. در آيه اول ضمير «فيها» ظاهراً راجع است به «رَواسِىَ» در صدر آيه و «سُبُلاً» بدل است از فجاج يعنى در كوه‏ها راه‏هاى وسيع قرار داديم تا آنها به مقاصد و مواطن خويش راه يابند در آيه دوم فجاج صفت «سُبُل» است و مراد از آن وسعت است يعنى تا در زمين به راه‏هاى وسيع وارد شويد. در اقرب گفته: راه وسيع ميان دو كوه فج و راه تنگ شعب است.
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
وَ:100, سُبُلا:95, جَعَلْنَا:75, قَال:55, نُوح:50, فِيهَا:50, مِنْهَا:45, رَب:45, لَعَلّهُم:45, الْأَرْض:45, لِتَسْلُکُوا:40, بِسَاطا:40, يَهْتَدُون:40, إِنّهُم:40, عَصَوْنِي:35, بِهِم:35, لَکُم:30, السّمَاء:30, تَمِيد:30, اتّبَعُوا:25, سَقْفا:25, أَن:25, جَعَل:25, رَوَاسِي:20, مَحْفُوظا:20, مَن:20, اللّه:20, فِي:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::فِجَاجا]]
|?نازل شده در سال
|mainlabel=-
|headers=show
|limit=2000
|format=jqplotchart
|charttype=line
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول
|labelaxislabel=سال نزول
|smoothlines=yes
|numbersaxislabel=دفعات تکرار
|distribution=yes
|min=0
|datalabels=value
|distributionsort=none
|ticklabels=yes
|colorscheme=rdbu
|chartlegend=none
}}
[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۱۸

آیات شامل این کلمه

«فِجاج» (بر وزن مزاج) جمع «فج» (بر وزن حج) به معناى دره اى است که در میان دو کوه قرار دارد، و به جاده هاى وسیع نیز گفته مى شود.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

راه وسيع. در مفردات گفته: فج شكافى است ميان دو كوه و در راه وسيع به كار مى‏رود جمع آن فجاج است. [حج:27]. پياده و بر هر مركب لاغر از هر راه دور مى‏آيند. [انبیاء:31]. [نوح:20]. در آيه اول ضمير «فيها» ظاهراً راجع است به «رَواسِىَ» در صدر آيه و «سُبُلاً» بدل است از فجاج يعنى در كوه‏ها راه‏هاى وسيع قرار داديم تا آنها به مقاصد و مواطن خويش راه يابند در آيه دوم فجاج صفت «سُبُل» است و مراد از آن وسعت است يعنى تا در زمين به راه‏هاى وسيع وارد شويد. در اقرب گفته: راه وسيع ميان دو كوه فج و راه تنگ شعب است.


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...