فَسَبّح

آیات شامل این کلمه

«تسبیح» به معناى منزه شمردن خداوند از هر گونه عیب و نقص است.

تعبیر به «فَسَبِّح» (پس تسبیح کن) (با فاء تفریع)، اشاره به این حقیقت است که، آنچه درباره این گروههاى سه گانه گفته شد، عین عدالت است، و بنابراین، خداوندت را از هرگونه ظلم و بى عدالتى پاک و منزه بشمار، و یا این که، اگر مى خواهى به سرنوشت گروه سوم گرفتار نشوى، او را از هر گونه شرک و بى عدالتى که لازمه انکار قیامت است پاک و منزّه بدان.

ریشه کلمه

• سبح‌ (۹۲ بار)
• ف‌ (۲۹۹۹ بار)

در حال بارگیری...