فَرِحُوا: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن نمودار دفعات) |
(Added word proximity by QBot) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/فَرِحُوا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/فَرِحُوا | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۸: | خط ۹: | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
وَ:100, بِمَا:43, بِهَا:36, إِذَا:33, الدّنْيَا:27, مَا:27, بِهِم:22, بِالْبَيّنَات:22, رَحْمَة:22, بِالْحَيَاة:22, کَانُوا:22, مِن:22, يَقْدِر:21, النّاس:21, جَاءَتْهَا:21, طَيّبَة:21, أُوتُوا:21, رُسُلُهُم:21, عِنْدَهُم:21, حَتّى:21, جَاءَتْهُم:19, رِيح:19, أَذَقْنَا:19, شَيْء:19, کُل:19, بِرِيح:19, أَخَذْنَاهُم:19, إِن:19, يَشَاء:18, بَغْتَة:18, فَلَمّا:18, الْعِلْم:18, تُصِبْهُم:18, بِه:18, عَاصِف:18, يَکْسِبُون:18, الْحَيَاة:16, أَبْوَاب:16, يُشْرِکُون:16, سَيّئَة:16, لِمَن:16, جَرَيْن:16, فَإِذَا:16, فِي:16, عَلَيْهِم:15, هُم:15, جَاءَهُم:15, حَاق:15, الرّزْق:15, مُبْلِسُون:13, عَنْهُم:13, فَتَحْنَا:13, فَقُطِع:13, قَدّمَت:13, الْفُلْک:13, يَبْسُط:13, الْمَوْج:13, اللّه:12, أَيْدِيهِم:12, الْآخِرَة:12, کُنْتُم:10, ذُکّرُوا:10, إِلاّ:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::فَرِحُوا]] | {{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::فَرِحُوا]] | ||
|?نازل شده در سال | |?نازل شده در سال | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۰۶
ریشه کلمه
- فرح (۲۲ بار)
قاموس قرآن
شادى. شادى توأم با تكبر در اقرب الموارد گويد: سرور و حبور در شادى ممدوح بكار مىرود ولى فرح در شادى مذموم كه موجب تكبر است سرور و حبور از تفكر ناشى است و فرح از قوه شهوت. فيومى در مصباح گفته: در معنى تكبّر و خرسندى و شادى به كار مىرود. طبرسى رحمهاللَّه در مجمع ذيل [قصص:76]. فرموده فرح به معنى تكبر است و شعر ذيل را شاهد مىآورد . وَلَسْتُ بِمِفْراحٍ اِذَ الدَّهْرُ سُرَّنى وَ لاجازِعٍ مِنْ صَرْفِهِ الْمُتَقَلِّبُ چون روزگارم شادم كند متكبر نمىشوم، از برگشت آن نيز جزع و ناله ندارم. راغب و زمخشرى نيز آن را نقل كردهاند. در قرآن مجيد بيشتر در شادىهاى مذموم آمده كه منبعث از نيروى شهوانى و لذات و توأم با خودپسندى است مثل [توبه:81]. باز گذاشتگان بر ماندنشان برخلاف رسول خدا (و اينكه با او به جهاد نرفتند) شادمان شدند [انعام:44]. و در بعضى از آيات در شادى ممدوح به كار رفته مثل [روم:4]. آن روز مؤمنان در اثر يارى خدا مسرور مىشوند. [يونس:58]. فرح: (بر وزن كتف)شادمان متكبر [هود:10]. مىگويد بدىها از من رفت او متكبر و فخركننده است. در اينجا فرح به معنى متكبر است كه اين آيه نظير [حديد:23]. است. [قصص:76]. قومش به قارون گفتند: از كثرت مال شادمان متكبر نباش كه خدا متكبران را دوست ندارد.
