فَأَسْر
از الکتاب
«أَسْرِ» از مادّه «اسراء» به معناى حرکت در شب است; بنابراین، ذکر «لَیْل» (شب) در آیه براى تأکید بیشتر این موضوع است. همچنین «أَسْر» (بر وزن عصر) در اصل به معناى بستن چیزى با زنجیر است; و اسیران را از این جهت «اسیر» نامیده اند که آنها را مى بندند. ولى «أَسْر» در اینجا اشاره به استحکام پیوندهاى وجودى انسان است که قدرت حرکت و توانایى فعالیت هاى مهم به او مى دهد.
ریشه کلمه
کلمات نزدیک مکانی
وَ بِأَهْلِک بِقِطْع مِن إِنّا اللّيْل مُجْرِمُون لَصَادِقُون قَوْم بِعِبَادِي إِلَيْک لَيْلا يَصِلُوا هٰؤُلاَء أَن إِنّکُم بِالْحَق لَن مُتّبَعُون أَتَيْنَاک رَبّک رَبّه لا اتْرُک فَدَعَا رُسُل يَمْتَرُون فَاعْتَزِلُون الْبَحْر اتّبِع أَدْبَارَهُم لُوط رَهْوا يَلْتَفِت يَا مِنْکُم قَالُوا أَحَد
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
