عبس ١٠

فَأَنْتَ‌ عَنْهُ‌ تَلَهَّى‌

ترجمه

تو از او غافل می‌شوی!

|پس تو از او به ديگرى مى‌پردازى

تو از او به ديگران مى‌پردازى.

تو از توجه به او خود داری می‌کنی!

تو [با روی گردانی] از او به دیگران می پردازی.

تو از او به ديگرى مى‌پردازى.

تو از او به دیگری می‌پردازی‌

پس تو از او [به ديگرى‌] مى‌پردازى.

تو از او غافل می‌شوی (و بدو اعتناء نمی‌کنی!).

پس تو از او -با بی‌‌اعتنایی- سهل‌انگاری می‌کنی.

پس تو از او سرگرمی جستی‌

عبس ٩	آیه ١٠	عبس ١١
سوره : سوره عبس نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٣ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«تَلَهّی»: غافل می‌گردی. توجّه نمی‌کنی. فعل مضارع است. در اصل (تَتَلَهّی) بوده و در حقیقت نقطه مقابل (تَصَدّی) است.

تفسیر

• آيات ۱ - ۱۶، سوره عبس
• اشاره به شان نزول اين آيات و غرض سوره كه عبارتست از عتاب هر كس كه ثروتمندان
• خبرى عتاب آميز حاكى از روى گرداندن يك مرد نابينا و عنايت و توجه به توانگران
• اشاره به اينكه قرآن كريم ((تذكره )) است
• مقصود از اينكه درباره قرآن فرمود: ((فى صحف مكرمة ...))
• اشاره به اينكه ملائكه اى مخصوص سفراى وحى و تحت امرجبرئيل متصدى حمل و ابلاغ آن به پيامبران بوده اند
• روايتى حاكى از اعراض پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) از ابن ام مكتوم ونزول آيات : ((عبس و تولى ...))
• بيان اينكه آيات عتاب به روشنى متوجه پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) نيست ونزول آن در مورد روى گرداندن آن حضرت از ام مكتوم از جهات مختلف مخدوش و مردود است
• روايتى ديگر حاكى از نزول آيات عتاب در مورد مردى از بنى اميه

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - فرد خشمگین از حضور ابن ام مکتوم در مجلس پیامبر(ص)، از او اعراض کرده، خود را به گفتوگو با دیگرى سرگرم ساخت. (فأنت عنه تلهّى) «تلهّى» در اصل «تتلهّى» بوده و حذف «تاء» از باب تفعّل در این موارد شایع است. این کلمه از ریشه «لهو» است و راغب در مفردات «لهو» را به معناى چیزى دانسته است که انسان را از آنچه باید مقصد او قرار گیرد و براى او اهمیت دارد، باز دارد.

۲ - خداوند، با گوشزد کردن برخورد ناشایست فردى که از ابن ام مکتوم اعراض کرده بود، او را سرزنش کرد. (فأنت عنه تلهّى)

۳ - ترجیح اشراف بر دیگران در تبلیغ دین و برخورد دو گانه تبعیض آمیز در معاشرت با مردم، مذموم است. (أمّا من استغنى . فأنت له تصدّى ... فأنت عنه تلهّى)

۴ - لزوم استقبال از همنشینى با خداترسان و دین پژوهان و پرهیز از بى اعتنایى به آنان (فأنت عنه تلهّى)

۵ - تقویت ایمان مؤمنان، داراى اهمیتى افزون تر از پافشارى بر هدایت معاندان و کافران پندناپذیر (فأنت له تصدّى ... فأنت عنه تلهّى) از مجموع این بخش از آیات، استفاده مى شود که اصرار بر ارشاد کافران، گرچه کارى پسندیده است; ولى هرگاه در تعارض با تقویت ایمان مسلمانى قرار گیرد، باید آن را رها کرد.

۶ - لزوم پرهیز مبلّغان، از برخوردهاى ناهنجارى که زمینه گریز مردم از مجلس وعظ و ارشاد گردد. (لعلّه یزّکّى ... فأنت عنه تلهّى)

موضوعات مرتبط

• اسلام: تاریخ صدر اسلام ۱
• اشراف: سرزنش ترجیح اشراف ۳
• ایمان: اهمیت تقویت ایمان ۵
• تبلیغ: اعراض از برخورد ناپسند در تبلیغ ۶; روش تبلیغ ۶; سرزنش تبعیض در تبلیغ ۳
• خدا: سرزنشهاى خدا ۲
• خداترسان: اهمیت همنشینى با خداترسان ۴; ترک اعراض از خداترسان ۴
• عبدالله بن ام مکتوم: اعراض از عبدالله بن ام مکتوم ۱; روش برخورد معترض به عبدالله بن ام مکتوم ۱; سرزنش معترض به عبدالله بن ام مکتوم ۲; قصه عبدالله بن ام مکتوم ۱
• کافران: هدایت کافران ۵
• مبلغان: مسؤولیت مبلغان ۶
• معاشرت: آداب معاشرت ۳
• موعظه: هدایت موعظه ناپذیران ۵