صَفّا: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات)
(Added word proximity by QBot)
 
خط ۱: خط ۱:
__TOC__
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/صَفّا | آیات شامل این کلمه ]]'''
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/صَفّا | آیات شامل این کلمه ]]'''


خط ۱۰: خط ۱۱:




===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]===
<qcloud>
وَ:100, يَوْمَئِذ:36, رَبّک:31, صَفّا:27, الْمَلَک:26, جِيء:26, دَکّا:25, بِجَهَنّم:22, جَاء:20, إِن:20, مَن:20, فَالزّاجِرَات:19, کَأَنّهُم:18, سَبِيلِه:18, الصّافّات:18, فَالتّالِيَات:18, زَجْرا:18, الْمَلاَئِکَة:18, ائْتُوا:18, لَقَد:18, لا:18, يَتَذَکّر:18, يَتَکَلّمُون:17, جِئْتُمُونَا:17, عَلَى:17, فِي:17, ثُم:17, بُنْيَان:17, ذِکْرا:17, قَد:17, يُقَاتِلُون:16, الْإِنْسَان:16, مَرْصُوص:16, إِلاّ:16, الرّوح:16, إِلٰهَکُم:16, کَيْدَکُم:16, کَمَا:16, أَفْلَح:16, عُرِضُوا:16, فَأَجْمِعُوا:15, إِذ:15, قَال:15, الْمُثْلَى:15, يَقُوم:15, خَلَقْنَاکُم:15, أَحَدا:15, الْيَوْم:15, الّذِين:15, أَوّل:14, مِنْهُم:14, خِطَابا:14, أَذِن:14, يَوْم:14, بِطَرِيقَتِکُم:14, يُحِب:14, لَه:13, مَرّة:13, يَذْهَبَا:13, اللّه:13, نُغَادِر:13, مُوسَى:13, قَالُوا:13, مِنْه:13, اسْتَعْلَى:13, الْأَرْض:12, فَلَم:12, الرّحْمٰن:12, يَا:12, تَفْعَلُون:12, بَل:12, لِقَوْمِه:12, يَمْلِکُون:12, زَعَمْتُم:11, أَلّن:10
</qcloud>
===تکرار در هر سال نزول===
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::صَفّا]]
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::صَفّا]]
|?نازل شده در سال
|?نازل شده در سال

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۰۵

آیات شامل این کلمه

«صَفّ» در اصل، معناى مصدرى دارد، و به معناى قرار دادن چیزى در خط صاف است، ولى در اینجا معناى اسم فاعل را دارد.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

[كهف:48]. صفّ به معنى صف كشيدن و در صف كردن است. لازم و متعدى به كار مى‏رود و آن اين كه اشياء مانند انسان و غيره در يك رديف و خط مستوى قرار گيرند. [صف:4]، [نباء:38]. صفّاً در هر دو آيه ممكن است مفعول مطلق باشد. و ممكن است جمع صافّ و نصب آن براى حاليّت باشد چنانكه طبرسى و راغب گفته‏اند. در اقرب از جمله معانى صفّ گفته: القوم المصطفّون». * [صافات:1-4]. معنى آيات در «تلى» مشروحاً گذشت. ايضاً صفّ به معنى باز كردن پرنده هاست بالهاى خود را به طورى كه حركت نكند در اقرب آمده [نور:41]. هردر آسمان‏ها و زمين اند و پرندگان بال گشوده خدا را تسبيح مى‏كنند. [ملك:19]. ظاهراً مراد از «صافّاتٍ وَ يَقْبِضْنَ»بيان پرواز از پرندگان است و حقيقت آن گشودن بال و جمع كردن آن است. و به قولى: بعضى از آنها بال گشوده اند و بعضى بال زن به معنى صنبف و دفيف. * [صافات:165-166]. اين آيه بنا به ما قبل آن، قول جنّ‏ها استو گفته‏اند آن كلام ملائكه است رجوع شود به «تلى» تفسير «وَالتّالِياتِ ذِكْراً». * [حج:36]. نام خدا را در آن حال كه به پا ايستاده‏اند بر آنهاياد كنيد. صوّاف جمع صافّه است. مراد شتران قربانى است كه ايستاده و بسته شده‏اند به قول ابن عباس. در جوامع الجامع فرموده: در حاليكه ايستاده و دستها و پاهايشان را صف كرده و دست هايشان تا زانو بسته شده است. الميزان از كافى از عبداللّه بن سنان از امام صادق عليه السلام درباره «فَاذْكُرُوا اسْمَ اللّهِ عَلَيْها صَوافَّ» نقل كرده كه فرموده: آن در موقعى است كه صف كرده شوند از براى نحر دو دستش از پا تا زانو بسته مى‏شود... * [غاشية:15-14]. يعنى: كاسه‏هاى نهاده. و پشتى‏هاى صف كرده (رديف هم).


کلمات نزدیک مکانی

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...