شُهُود
از الکتاب
«شهود» جمع «شاهد»، در اصل، به معناى حضور توأم با مشاهده با «چشم» و یا «قلب» و «فکر» است; و تعبیر به جمع، اشاره به این است که نه تنها خدا، بلکه فرشتگانى که فرمانبردار او و مراقب اعمال انسان ها هستند نیز، از همه این کارها با خبر، و شاهد و ناظرند.
ریشه کلمه
- شهد (۱۶۰ بار)
در حال بارگیری...
