سُرُر
از الکتاب
«سُرُر» جمع «سَریر» در اصل به معناى تخت یا صندلى و مانند آن است که روى آن مى نشینند و مجالس پر سرورى را برگزار مى نمایند (توجّه داشته باشید «سُرُر» و «سُرُور» از یک ماده است).
و به تخت هایى گفته مى شود که در مجلس سرور و انس بر آن قرار مى گیرند; هر چند گاهى، به معناى وسیعترى نیز اطلاق شده است، تا آنجا که گاه به تابوت میت نیز سریر گفته مى شود، شاید به این امید که مرکب سرورى براى او به سوى آمرزش الهى و بهشت جاودانش باشد.
ریشه کلمه
- سرر (۴۴ بار)
