سَمِيع: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن نمودار دفعات) |
(Added word proximity by QBot) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/سَمِيع | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/سَمِيع | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۸: | خط ۹: | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
اللّه:100, وَ:93, عَلِيم:62, إِن:36, مِن:32, أَن:31, الّذِين:26, بَصِير:24, لا:23, إِذ:19, مَا:18, مَن:18, عَلَى:17, أَ:17, إِنّه:17, مِنْکُم:16, فِي:16, هُو:16, لَم:16, النّاس:15, بَيْن:15, آمَنُوا:14, بِاللّه:14, ذُرّيّة:14, الْمَلاَئِکَة:14, حَسَنا:14, ذٰلِکُم:13, قَرِيب:13, يَا:13, يَعْلَم:13, لَيْس:13, إِنّک:13, اللّيْل:13, ذٰلِک:13, کَدَأْب:13, الدّعَاء:13, الْمُؤْمِنِين:13, فَنَادَتْه:13, فَمَن:13, فَإِن:13, الْمُطَلّقَات:13, وَلِي:13, آل:13, عَلَيْهِم:13, بِأَن:13, طَيّبَة:13, قَالَت:13, يُظَاهِرُون:13, أَيّهَا:13, لَو:13, هَمّت:13, رَبّي:13, ذَا:13, خَاف:13, يُؤَاخِذُکُم:13, يُولِج:12, تَحَاوُرَکُمَا:12, فَاسْتَعِذ:12, اتّقَوْا:12, طَائِفَتَان:12, لَهُم:12, يَعْلَمُوا:12, وَاحِدَة:12, تَرَى:12, لِلْقِتَال:12, الطّلاَق:12, امْرَأَة:12, يَأْتَل:12, تَر:12, لَهَا:12, رَب:12, إِلَي:12, الّذِي:12, اعْلَمُوا:12, لَهُن:12, فِرْعَوْن:12, يُبَدّلُونَه:12, يَتَرَبّصْن:12, يَشَاء:12, الْأَعْمَى:12, الْأَعْرَاب:12, السّوْء:12, بَعْض:12, يَسْمَع:12, سَکَن:12, بَلاَء:12, إِذَا:12, دَائِرَة:12, کَنَفْس:12, بِأَنْفُسِهِم:12, يُوحِي:12, نَزْغ:12, خَيْر:12, مُوص:12, عِمْرَان:12, حَرَج:12, انْفِصَام:12, اتّقُوا:12, أَيْدِيهِم:12, بِأَنْفُسِهِن:12, عَزَمُوا:12, بِاللّغْو:12, مَقَاعِد:12, أُولُوا:12, لَدُنْک:12, يُقْرِض:12, الْفَضْل:12, يَسْتَعْفِفْن:12, يُؤْمِن:12, النّهَار:12, صَلاَتَک:12, نِسَائِهِم:12, الْحَق:12, إِلاّ:12, يُزَکّي:12, الشّيْطَان:12, تُصْلِحُوا:12, مَسّهُم:12, بَعْضُهَا:12, قَائِم:12, فَزِعُوا:12, جَنَفا:12, مِنْه:12, يُخْرِجُهُم:12, ثَلاَثَة:12, مُوهِن:12, فَبِمَا:12, تَرْفَعُوا:11, سَبِيل:11, رُسُلا:11, رَحِيم:11, الْعَالَمِين:11, إِنّي:11, الْوُثْقَى:11, قَرْضا:11, رَسُولِه:11, إِثْمُه:11, أَيْمَانِکُم:11, طَائِف:11, قُرُوء:11, اهْتَدَيْت:11, بَعْثُکُم:11, الدّوَائِر:11, کَيْد:11, تَفْشَلا:11, لِي:11, يُغَيّرُوا:11, فَلا:11, يُصَلّي:11, تُبَوّئ:11, أَو:11, أَصْوَاتَکُم:11, فَوْت:11, هُن:11, يَنْزَغَنّک:11, الْکَافِرِين:11, حَتّى:11, قَبْلِهِم:11, بِالْعُرْوَة:11, لِيُبْلِي:11, أَهْلِک:11, نَذَرْت:11, الظّلُمَات:11, هَب:11, غَفُور:11, خَلْفَهُم:11, لٰکِن:11, فَإِنّمَا:11, بِکُم:11, إِثْما:11, يَقْبَل:11, تَتّقُوا:11, سَمِعَه:10, اسْتَمْسَک:10, إِلَى:10, قَاتِلُوا:10, إِمّا:10, صَل:10, بِزِينَة:10, يَتَرَبّص:10, قَوْم:10, تَشْتَکِي:10, أَبَدا:10, يَصْطَفِي:10, مُتَبَرّجَات:10, غَدَوْت:10, فَقَد:10, تَبَرّوا:10, نَفْسِي:10, رَمَى:10, قَال:10, خَلْقُکُم:10, يَدَي:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::سَمِيع]] | {{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::سَمِيع]] | ||
|?نازل شده در سال | |?نازل شده در سال | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۲۷
ریشه کلمه
- سمع (۱۸۵ بار)
قاموس قرآن
شنوا.از اسماء حسنى است. و چهل و هفت بار در قرآن مجيد آمده و همه درباره خداوند است جز در آيه [هود:24]. و در اغلب آنها با كلمه عليم و در بعضى با كلمه قريب همراه است. و آن از صيغ مبالغه است مثل رحيم و عظيم. سميع از صفات ذات است و خداوند در ذات خود سميع است خواه مسموعى باشد يا نه، در اصول كافى باب صفات الذات از امام صادق عليه السلام «لَمْ يَزَلِ اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ رَبَّنا وَالْعِلْمُ ذاتُهُ وَ لا مَعْلُومَ. وَ السَّمْعُ ذاتُهُ وَ لا مَسْمُوعَ وَ الْبَصَرُ ذاتُهُ وَ لا مُبْصَرَ. وَالْقُدْرَةُ وَ لا مُقْدُورَ. فَلَمّا اَحْدَثَ الْاَشْياءَ وَكانَ «وَجَدَ» الْمَعْلُومُ وَقَعَ الْعِلْمُ مِنْهُ عَلَى الْمَعْلُومِ وَ السَّمْعُ عَلى الْمَسْمُوعِ وَالْبَصَرُ عَلى الْمُبْصَرِ وَ الْقُدْرَةُ عَلَى الْمَقْدُورِ...» در نهج البلاغه خطبه 150 فرموده «السَّميعُ لا بِاَداةٍ وَالْبَصيرُ لا بِتَفْريقِ آلَةٍ». روايات ديگرى نيز در اين زمينه هست. صدوق رحمة اللّه در توحيد هست. صدوق رحمة اللّه در توحيد فرموده: سميع يعنى اگر مسموعى پيدا شود خدا نسبت به آن سميع است و ذات خدا سميع است معنى ديگر آنكه خدا سميع الدعاء يعنى اجابت كننده دعاست. ابن اثير درز نهايه گويد6 سميع آن است كه از درك او هيچ مسموعى ولو مخفى هم باشد، فوت نشود خدا بدون گوش، شنواست و آن از صيغ مبالغه است. راغب گويد: مراد از سميع دانا بودن خداست به مسموعات. به عقيده او [مجادله:1]. يعنى دانست خدا كلام زنى را كه با تو درباره شوهرش مجادلع مىكرد. [بقره:127]، [انفال:61].
