سَحَابا: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش
(افزودن نمودار دفعات)
خط ۷: خط ۷:
ابرهاو اسم جنس جمعى است واحد آن سحابه و جمع آن سحب (به ضم س - ح) و سحائب است گاهى وصف آن نسبت به لفظ مفرد مى‏آيد مثل [بقره:164]. و گاهى نسبت به معنى آن جمع نحو [رعد:12]. كه جمع ثقيل است (اقرب) در بيشتر آيات قرآن به مناسبت لفظ وصف و ضمير آن مفرد آمده است. ابرها در حقيقت هواى مرطوب اند كه از سطح درياها و اقيانوسها در اثر حرارت خورشيد تبخير شده و در هوا متكاثف گرديده به وسيله بادها به طرف خشكى‏ها روى مى‏آورند و مانند دريائى بالدار در آسمان شناورند و حامل رحمت پروردگار مى‏باشد. اين كلمه مجموعاً 9 مرتبه در قرآن مجيد آمده و پيوسته به لفظ «حساب» است [نور:43]. يعنى خداوند ابرى را مى‏راند سپس آن را تأليف و متكاثف مى‏كند آن گاه مى‏بينى باران از وسطهاى آن بيرون مى‏آيد. باد را نقل و انتقال ابرها نقش عمده‏اى است لذا قرآن بادها را بشارت دهنده باران نام مى‏برد [اعراف:57]، [فاطر:9].
ابرهاو اسم جنس جمعى است واحد آن سحابه و جمع آن سحب (به ضم س - ح) و سحائب است گاهى وصف آن نسبت به لفظ مفرد مى‏آيد مثل [بقره:164]. و گاهى نسبت به معنى آن جمع نحو [رعد:12]. كه جمع ثقيل است (اقرب) در بيشتر آيات قرآن به مناسبت لفظ وصف و ضمير آن مفرد آمده است. ابرها در حقيقت هواى مرطوب اند كه از سطح درياها و اقيانوسها در اثر حرارت خورشيد تبخير شده و در هوا متكاثف گرديده به وسيله بادها به طرف خشكى‏ها روى مى‏آورند و مانند دريائى بالدار در آسمان شناورند و حامل رحمت پروردگار مى‏باشد. اين كلمه مجموعاً 9 مرتبه در قرآن مجيد آمده و پيوسته به لفظ «حساب» است [نور:43]. يعنى خداوند ابرى را مى‏راند سپس آن را تأليف و متكاثف مى‏كند آن گاه مى‏بينى باران از وسطهاى آن بيرون مى‏آيد. باد را نقل و انتقال ابرها نقش عمده‏اى است لذا قرآن بادها را بشارت دهنده باران نام مى‏برد [اعراف:57]، [فاطر:9].


{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::سَحَابا]]
|?نازل شده در سال
|mainlabel=-
|headers=show
|limit=2000
|format=jqplotchart
|charttype=line
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول
|labelaxislabel=سال نزول
|smoothlines=yes
|numbersaxislabel=دفعات تکرار
|distribution=yes
|min=0
|datalabels=value
|distributionsort=none
|ticklabels=yes
|colorscheme=rdbu
|chartlegend=none
}}
[[رده:كلمات قرآن]]
[[رده:كلمات قرآن]]

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۴۶

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

ابرهاو اسم جنس جمعى است واحد آن سحابه و جمع آن سحب (به ضم س - ح) و سحائب است گاهى وصف آن نسبت به لفظ مفرد مى‏آيد مثل [بقره:164]. و گاهى نسبت به معنى آن جمع نحو [رعد:12]. كه جمع ثقيل است (اقرب) در بيشتر آيات قرآن به مناسبت لفظ وصف و ضمير آن مفرد آمده است. ابرها در حقيقت هواى مرطوب اند كه از سطح درياها و اقيانوسها در اثر حرارت خورشيد تبخير شده و در هوا متكاثف گرديده به وسيله بادها به طرف خشكى‏ها روى مى‏آورند و مانند دريائى بالدار در آسمان شناورند و حامل رحمت پروردگار مى‏باشد. اين كلمه مجموعاً 9 مرتبه در قرآن مجيد آمده و پيوسته به لفظ «حساب» است [نور:43]. يعنى خداوند ابرى را مى‏راند سپس آن را تأليف و متكاثف مى‏كند آن گاه مى‏بينى باران از وسطهاى آن بيرون مى‏آيد. باد را نقل و انتقال ابرها نقش عمده‏اى است لذا قرآن بادها را بشارت دهنده باران نام مى‏برد [اعراف:57]، [فاطر:9].


در حال بارگیری...