ریشه کفى
از الکتاب
تکرار در قرآن: ۳۳(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
كفايت به معنى بى نيازى است «كَفَى الشَّىْءُ كِفايَةً» يعنى به واسطه آن بى نيازى حاصل شد در مجمع آمده «اَلْكِفايَةُ بلُوُغُ الْغايَةًفى مِقْدارِ الْحاجَةِ». [نساء:6]. بس است و بى نياز مىكند خدا در حسابگرى راجع به زائد بودن و نبودن باء در فاعل «كفى» در اول باب باء صحبت شده به آنجا رجوع شود [احزاب:25]. خدا مؤمنان را ازجنگ كفايت كرد و بى نيازى بخشيد كه احزاب خندق را با طوفان و ايجاد رعب و كشته شدن عمروبن عبدود به دست على «عليه السلام» وادار به پراكندگى و عقب نشينى كرد. * [بقره:137]. خدا تو را از آنها كفايت مىكند به تو آزارى نمىرساند خدا شنوا، داناست.
ریشه‌های نزدیک مکانی
ب الله اله وله ه ک هم من ل على ما شهد بين کم وکل ربب قول ا فى الذين رسل نا ف لم عبد ان انن امن علم کفر حسب ارض ى کون عدو عن سمو کتب ملک حمد ليس جعل ها ايى کلل لئک ولى لن الک اتى ذنب نفس خبر هو يا الذى نصر قوم لا حقق خير جرم نوح سلط هزء کذب دين عمل بعد نيل شىء جهنم کفى ذلک صدد نزل شرک نذر مع نشر قرء اثم خوف قد فيض سعر س عرض يوم نبو هدى قرن شقق سبح انا ذکر مدد خردل الا ايانا
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| فَسَيَکْفِيکَهُمُ | ۱ |
| يَکْفِيَکُمْ | ۱ |
| کَفَى | ۲۶ |
| فَکَفَى | ۱ |
| کَفَيْنَاکَ | ۱ |
| يَکْفِهِمْ | ۱ |
| بِکَافٍ | ۱ |
| يَکْفِ | ۱ |
