ریشه نجد: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
(افزودن نمودار دفعات) |
(Added root proximity by QBot) |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
نجد به معنى بلندى و محل مرتفع است در مجمع فرموده اصل نجد به معنى علو است و سرزمين نجد را از آن نجد گفتهاند كه نسبت به پستى تهامه مرتفع است و هر زمين مرتفع را نجد گويند و جمع آن نجود است. مراد از نجدين در آيه راه خير وشر و حق و باطل است كه از لحاظ ظهور وآشكار بودن به دو مكان مرتفع تشبيه شدهاند در اقرب الموارد آمده: «نَجَدَالْاَمْرُ نُجُوداً: وَضَحَ وَاسْتَبانَ» يعنى ما انسان را بدو راه روشن خير و شر هدايت كرديم مثل [انسان:3]. در نهج البلاغه خطبه 152 در باره انسان بابصيرت فرموده: «وَيَعْرِفُ غَوْرَهُ وَ نَجْدَهُ» پستى و بلندى خود را مىداند يعنى به باطن و ظاهر كارش بينا است اين لفظ تنها يكبار در قران مجيد آمده است. | نجد به معنى بلندى و محل مرتفع است در مجمع فرموده اصل نجد به معنى علو است و سرزمين نجد را از آن نجد گفتهاند كه نسبت به پستى تهامه مرتفع است و هر زمين مرتفع را نجد گويند و جمع آن نجود است. مراد از نجدين در آيه راه خير وشر و حق و باطل است كه از لحاظ ظهور وآشكار بودن به دو مكان مرتفع تشبيه شدهاند در اقرب الموارد آمده: «نَجَدَالْاَمْرُ نُجُوداً: وَضَحَ وَاسْتَبانَ» يعنى ما انسان را بدو راه روشن خير و شر هدايت كرديم مثل [انسان:3]. در نهج البلاغه خطبه 152 در باره انسان بابصيرت فرموده: «وَيَعْرِفُ غَوْرَهُ وَ نَجْدَهُ» پستى و بلندى خود را مىداند يعنى به باطن و ظاهر كارش بينا است اين لفظ تنها يكبار در قران مجيد آمده است. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
ه:100, ف:60, هدى:50, لا:50, شفه:40, قحم:40, ما:30, لسن:30, عقب:30, عين:30, درى:20, ک:10, ل:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۰۳
تکرار در قرآن: ۱(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
نجد به معنى بلندى و محل مرتفع است در مجمع فرموده اصل نجد به معنى علو است و سرزمين نجد را از آن نجد گفتهاند كه نسبت به پستى تهامه مرتفع است و هر زمين مرتفع را نجد گويند و جمع آن نجود است. مراد از نجدين در آيه راه خير وشر و حق و باطل است كه از لحاظ ظهور وآشكار بودن به دو مكان مرتفع تشبيه شدهاند در اقرب الموارد آمده: «نَجَدَالْاَمْرُ نُجُوداً: وَضَحَ وَاسْتَبانَ» يعنى ما انسان را بدو راه روشن خير و شر هدايت كرديم مثل [انسان:3]. در نهج البلاغه خطبه 152 در باره انسان بابصيرت فرموده: «وَيَعْرِفُ غَوْرَهُ وَ نَجْدَهُ» پستى و بلندى خود را مىداند يعنى به باطن و ظاهر كارش بينا است اين لفظ تنها يكبار در قران مجيد آمده است.
ریشه‌های نزدیک مکانی
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| النَّجْدَيْنِ | ۱ |
