ریشه حفظ: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
(Added root proximity by QBot) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
__TOC__ | __TOC__ | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[ریشه غیر ربط::حفظ]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
=== قاموس قرآن === | === قاموس قرآن === | ||
نگاهدارى. مراقبت. [طارق:4] هيچ كس نيست مگر بر او نگهبانى هست حفيظ: به معنى حافظ و مبالغه است [هود:57] . * [رعد:11] براى انسان از پس و پيش تعقيب كنندگانى هست او را از امر خدا حفظ مىكنند. ظاهراً مراد از «امر اللّه» تصادفات و بلاها است اگر از معقبات مراد ملائكه باشد قهراً به اعتبار جماعت است و تأنيث لقطى است يعنى جماعت معقّبات در «تلو» گذشت كه صفت ملائكه با الف و تا جمع بسته نمىشود . با توجّه به آيه قبل كه حاكى از علم و اطلاع خدا از اعمال بندگان است مىشود گفت كه اين تعقيب كنندگان نويسندگان اعمال و در عين حال حافظ انسان اند نظير آيه [انفطار:10]. * [انعام:61] ممكن است مراد از «رسلنا» همان «حفظة» بوده باشند در اين صورت با ملاحظه آيه «وَاِنَّ عَلَيْكُمْ لَحافِظينَ...»كه گذشت معنى و هم كاتباند و هم آنها هستند كه وقت رسيدن مرگ، انسان را قبض مىكنند. و اين منافى «يَتَوّفاكُمْ مَلَكُ الْمَوْتِ»نيست زيرا خدا توفّى را هم به خود و هم به رسل و هم به ملك الموت داده است مثل خدا باغ را آبيارى كرد، من كردم، باغبان كرد. | نگاهدارى. مراقبت. [طارق:4] هيچ كس نيست مگر بر او نگهبانى هست حفيظ: به معنى حافظ و مبالغه است [هود:57] . * [رعد:11] براى انسان از پس و پيش تعقيب كنندگانى هست او را از امر خدا حفظ مىكنند. ظاهراً مراد از «امر اللّه» تصادفات و بلاها است اگر از معقبات مراد ملائكه باشد قهراً به اعتبار جماعت است و تأنيث لقطى است يعنى جماعت معقّبات در «تلو» گذشت كه صفت ملائكه با الف و تا جمع بسته نمىشود . با توجّه به آيه قبل كه حاكى از علم و اطلاع خدا از اعمال بندگان است مىشود گفت كه اين تعقيب كنندگان نويسندگان اعمال و در عين حال حافظ انسان اند نظير آيه [انفطار:10]. * [انعام:61] ممكن است مراد از «رسلنا» همان «حفظة» بوده باشند در اين صورت با ملاحظه آيه «وَاِنَّ عَلَيْكُمْ لَحافِظينَ...»كه گذشت معنى و هم كاتباند و هم آنها هستند كه وقت رسيدن مرگ، انسان را قبض مىكنند. و اين منافى «يَتَوّفاكُمْ مَلَكُ الْمَوْتِ»نيست زيرا خدا توفّى را هم به خود و هم به رسل و هم به ملك الموت داده است مثل خدا باغ را آبيارى كرد، من كردم، باغبان كرد. | ||
===ریشه‌های [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud htmlpre='ریشه_'> | |||
هم:100, ل:82, على:75, من:61, ما:58, ب:50, ه:46, الله:40, ف:38, نا:38, اله:36, ک:34, کم:32, وله:32, قول:31, ذلک:30, الذين:28, فرج:27, ها:27, ان:27, کلل:25, صلو:25, فى:24, امن:24, انن:24, الا:24, رسل:21, ى:21, سمو:21, زين:21, لا:20, لما:20, علم:20, غيب:20, کون:20, صوم:20, هو:19, بصر:19, اذا:19, جىء:19, ذکر:19, امر:19, کتب:19, هن:19, حفظ:18, رحم:18, شىء:17, صدق:17, ربب:17, اول:17, ارض:17, بل:16, جعل:16, نظر:16, کرم:15, زوج:15, عن:15, عمل:15, يمن:15, دون:15, کيل:15, انت:15, اوى:15, ارث:15, کذب:15, دنو:15, اخو:14, شطن:14, قنت:14, انا:14, ائى:14, خشع:14, او:14, غضض:14, يوم:14, ورث:14, عند:14, التى:14, فعل:14, ايوب:13, ايى:13, کوکب:13, دين:13, سئل:13, عرض:13, قوم:13, کفر:13, يى:13, صلح:13, صبح:13, سقف:13, خشى:13, اوب:13, قبل:13, الى:13, خير:13, قرى:13, قد:13, هما:13, يا:13, لوح:13, حدد:13, دعو:13, طوع:13, هود:13, زکو:13, حلف:13, ظلم:13, نکر:13, حتى:13, بين:13, ولى:13, اذ:13, مجد:13, قدر:13, اود:13, هل:13, صرف:13, خلف:13, ملک:13, اهل:13, جنن:13, شعب:13, ندو:13, مير:12, زيد:12, حقق:12, هدى:12, زعم:12, عزز:12, ندى:12, کثر:12, شعيب:12, حبر:12, مکن:12, قرء:12, ن:12, نهى:12, اللاتى:12, انس:12, علو:12, وسط:12, عرف:12, وکل:12, فرى:12, نجو:12, بدو:12, عظم:12, وعد:12, مرد:12, برز:12, احد:12, برج:12, نفس:12, قرآن:12, يدى:12, ا:12, فتح:12, حزن:12, خزن:12, رعى:11, بعر:11, لعب:11, رجم:11, خوف:11, يوسف:11, لعل:11, شهد:11, صبر:11, عبد:11, سمع:11, مول:11, متع:11, ظلل:11, بلغ:11, کره:11, خلق:11, هذا:11, ردد:11, هؤلاء:11, غير:11, نشز:11, شکک:11, ثقب:11, شرک:11, وحد:11, نزل:11, رتع:11, سبل:11, بشر:11, عير:11, ضحک:11, فوق:11, نقص:11, قلب:11, سبب:11, نحن:11, سجد:11, صنع:11, فجج:11, کتم:11, نجم:11, قهر:11, موت:11, عهد:11, عدد:11, وجد:11, سرق:11, غدو:11, نفق:11, ملء:11, کلا:11, مع:10, ذا:10, ثلث:10, رکع:10, بضع:10, يسر:10, عقب:10, اخذ:10, کرس:10, وفى:10, وسع:10, سلم:10, اخر:10, ضرر:10, ذوق:10, ظهر:10, هذه:10, سيح:10, عمى:10 | |||
</qcloud> | |||
== کلمات مشتق شده در قرآن == | == کلمات مشتق شده در قرآن == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۰۰
تکرار در قرآن: ۴۴(بار)
در حال بارگیری...
قاموس قرآن
نگاهدارى. مراقبت. [طارق:4] هيچ كس نيست مگر بر او نگهبانى هست حفيظ: به معنى حافظ و مبالغه است [هود:57] . * [رعد:11] براى انسان از پس و پيش تعقيب كنندگانى هست او را از امر خدا حفظ مىكنند. ظاهراً مراد از «امر اللّه» تصادفات و بلاها است اگر از معقبات مراد ملائكه باشد قهراً به اعتبار جماعت است و تأنيث لقطى است يعنى جماعت معقّبات در «تلو» گذشت كه صفت ملائكه با الف و تا جمع بسته نمىشود . با توجّه به آيه قبل كه حاكى از علم و اطلاع خدا از اعمال بندگان است مىشود گفت كه اين تعقيب كنندگان نويسندگان اعمال و در عين حال حافظ انسان اند نظير آيه [انفطار:10]. * [انعام:61] ممكن است مراد از «رسلنا» همان «حفظة» بوده باشند در اين صورت با ملاحظه آيه «وَاِنَّ عَلَيْكُمْ لَحافِظينَ...»كه گذشت معنى و هم كاتباند و هم آنها هستند كه وقت رسيدن مرگ، انسان را قبض مىكنند. و اين منافى «يَتَوّفاكُمْ مَلَكُ الْمَوْتِ»نيست زيرا خدا توفّى را هم به خود و هم به رسل و هم به ملك الموت داده است مثل خدا باغ را آبيارى كرد، من كردم، باغبان كرد.
ریشه‌های نزدیک مکانی
هم ل على من ما ب ه الله ف نا اله ک کم وله قول ذلک الذين فرج ها ان کلل صلو فى امن انن الا رسل ى سمو زين لا لما علم غيب کون صوم هو بصر اذا جىء ذکر امر کتب هن حفظ رحم شىء صدق ربب اول ارض بل جعل نظر کرم زوج عن عمل يمن دون کيل انت اوى ارث کذب دنو اخو شطن قنت انا ائى خشع او غضض يوم ورث عند التى فعل دعو طوع هود زکو حلف ظلم نکر حتى بين ولى اذ مجد قدر هل صرف خلف ملک اهل جنن شعب ندو
کلمات مشتق شده در قرآن
| کلمه | تعداد تکرار در قرآن |
|---|---|
| حَافِظُوا | ۱ |
| حِفْظُهُمَا | ۱ |
| حَافِظَاتٌ | ۱ |
| حَفِظَ | ۱ |
| حَفِيظاً | ۳ |
| اسْتُحْفِظُوا | ۱ |
| احْفَظُوا | ۱ |
| حَفَظَةً | ۱ |
| يُحَافِظُونَ | ۳ |
| بِحَفِيظٍ | ۲ |
| الْحَافِظُونَ | ۱ |
| حَفِيظٌ | ۵ |
| لَحَافِظُونَ | ۳ |
| حَافِظاً | ۱ |
| نَحْفَظُ | ۱ |
| حَافِظِينَ | ۳ |
| يَحْفَظُونَهُ | ۱ |
| حَفِظْنَاهَا | ۱ |
| مَحْفُوظاً | ۱ |
| حَافِظُونَ | ۲ |
| يَحْفَظُوا | ۱ |
| يَحْفَظْنَ | ۱ |
| الْحَافِظِينَ | ۱ |
| الْحَافِظَاتِ | ۱ |
| حِفْظاً | ۲ |
| حَفِيظٍ | ۱ |
| لَحَافِظِينَ | ۱ |
| مَحْفُوظٍ | ۱ |
| حَافِظٌ | ۱ |
