رَأْفَة

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

• رئف‌ (۱۳ بار)

قاموس قرآن

[نور:2] صحاح و اقرب الموارد، و طبرسى در ذيل آيه 143 بقره رأفة رارحمت شديد گفته‏اند و آن يكى از درو معنى قاموس است. ولى راغب آن را رحمت و مهربانى مطلق گفته. در الميزان ذيل آيه 143 بقره مى‏گويد: فرق ما بين رأفت و رحمت با آن كه هر دو در معنى شريكند آن است كه رأفت مخصوص به كسى است كه مبتلى و گرفتار باشد ولى رحمت اعّم است به مبتلى و غير آن. ابن اثير در نهايه رأفت را اخّص گرفته و گويد: رحمت هم در شيى محبوب آيد و هم در مكروه از روى مصلحت ولى رأفت فقط در محبوب است. خلاصه آن كه فرقى ميان آن دو در شدّت و ضعف و يا در گرفتار و غير گرفتار است. و به نسبت ميان آن دو اعّم و اخص مطلق است. ولى به نظر مى‏آيد كه فرق دوم بهتراست. و آيه‏اى كه در ابتدا نقل شده موئد اين سخن است زيرا مرد و زن زناكار آنگاه كه تازيانه زده مى‏شوند گرفتار و در مصيبت اند لذا فرمود «وَلاتَأخُذْ كُمْ بِهِما رَأفَةٌ».

کلمات نزدیک مکانی

وَ فِي بِهِمَا اتّبَعُوه دِين الّذِين رَحْمَة تَأْخُذْکُم اللّه لا قُلُوب رَهْبَانِيّة إِن ابْتَدَعُوهَا کُنْتُم جَعَلْنَا جَلْدَة مَا تُؤْمِنُون مِائَة کَتَبْنَاهَا الْإِنْجِيل بِاللّه مِنْهُمَا عَلَيْهِم وَاحِد آتَيْنَاه إِلاّ کُل الْيَوْم

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...