روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۵۵۸

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الْحَج

: 

وَ إِنَّمَا يُكْرَهُ اَلاِحْتِبَاءُ فِي‏ اَلْمَسْجِدِ اَلْحَرَامِ‏ تَعْظِيماً لِلْكَعْبَةِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۳ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۹

و همانا كه «احتباء» يعنى روى پا نشستن و زانوها را در بغل گرفتن و باصطلاح عاميانه «چمباتمه زدن» در مسجد الحرام بمنظور احترام و تعظيم كعبه مكروه است. شرح: «در بعضى نسخه‏هاى كتاب «احتذاء» بجاى «احتباء» است. و معنى آن پوشيدن كفش است. مراد آنست كه پوشيدن كفش و يا وارد شدن بمسجد الحرام با كفش مكروه، ولى در كتاب كافى از عبد اللَّه بن سنان از امام صادق عليه السّلام روايتى است كه ميفرمايد:

«لا ينبغى لأحد أن يحتبى قبالة الكعبة»
(براى احدى روا نيست كه در برابر كعبه احتباء كند) و از اين جهت كه لفظ «احتباء» بصحّت نزديكتر بود آن را در متن كتاب آورديم، و بعض دانشمندان گفته‏اند علّت كراهت روبرو شدن عورت شخص است با كعبه بخصوص زمانى كه زير جامه نپوشيده باشد».