ذُو: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه ذو | ذو]] (۳۷ بار) [[کلمه با ریشه:: ذو| ]] | *[[ریشه ذو | ذو]] (۳۷ بار) [[کلمه با ریشه:: ذو| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
كلمهاى است به معنى صاحب مثل [بقره:105]، يعنى خدا صاحب فضل بزرگى است. و آن دائم الاضافه است و پيوسته باسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش بضمير نادر و شاذ است. حالت رفع آن با واو است چنان كه گذشت و حالت نصبش با الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش با ياء نحو [نساء: 36]. تثنيه آن ذوان است نحو [مائده: 95]، [طلاق:2]. جمع آن ذوون است مثل [بقره:177]. | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۲۵ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۸:۴۶
«ذو الاوتاد» به معناى صاحب میخ هاى محکم است و توصیف فرعون به این کلمه، کنایه از استحکام قدرت فرعون و فرعونیان است.
ریشه کلمه
- ذو (۳۷ بار)
قاموس قرآن
كلمهاى است به معنى صاحب مثل [بقره:105]، يعنى خدا صاحب فضل بزرگى است. و آن دائم الاضافه است و پيوسته باسم ظاهر اضافه مىشود و اضافه شدنش بضمير نادر و شاذ است. حالت رفع آن با واو است چنان كه گذشت و حالت نصبش با الف مثل [اسراء:26]، و حالت جرّش با ياء نحو [نساء: 36]. تثنيه آن ذوان است نحو [مائده: 95]، [طلاق:2]. جمع آن ذوون است مثل [بقره:177].
