ذَوَاتَا

آیات شامل این کلمه

«ذَواتا» تثنیه «ذات» به معناى «صاحب» و دارنده است. به عقیده بعضى، اصل «ذات» که مفرد مؤنث است «ذوات» بوده که «واو» به عنوان تخفیف حذف شده و به شکل «ذات» در آمده، و از آنجا که تثنیه، کلمات را به صورت اصلى برمى گرداند در اینجا «ذواتان» شده و به هنگام اضافه، «نون» آن حذف گردیده است، در «مجمع البحرین» آمده که: «اصل «ذو»، «ذوا» (بر وزن عصا) بوده» و بنابراین، تعجب نیست که مؤنث آن «ذوات» باشد.

ریشه کلمه

• ذو (۳۷ بار)

کلمات نزدیک مکانی

تُکَذّبَان فَبِأَي آلاَء رَبّکُمَا أَفْنَان جَنّتَان فِيهِمَا رَبّه عَيْنَان مَقَام

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...