حَفَفْنَاهُمَا: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
بدون خلاصۀ ویرایش |
(افزودن نمودار دفعات) |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
حفّ. احاطه كردن در مجنع گويد: «حَفَّ الْقَوْمُ بِالشَّىْءِ:اَطافُوابِهِ» و دو جانب شىء را دو حفاف آن گويند گوئى كه آن شىء را احاطه كردهاند . در نهج البلاغه خطبه 174 از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم نقل مىكند: «حُفَّتِ الْجَنَّةُ بِالْمَكارِهِ وَ حُفَّتِ النّارُ بِالشَّهَواتِ» بهشت با مكاره و آتش با شهوات احاطه شده است [كهف:32] براى يكى از آن دو دو باغ از تاك داديم و آن دو را به نخل احاطه كرديم . [زمر:75] يعنى ملائكه را در حاليكه عرش را احاطه كردهاند مىبينى بيضاوى گويد «من» زايد يا براى ابتدا است ولى بهتر است براى بيان باشد. در الميزان گويد: عرش نقامى است كه اوامر الهى از آن صادر مىشود ملائكه در روز قيامت عرش را احاطه مرده و به آن چشم مىدوزد و منتظر دستور مىمانند و در آن حال تسبيح مىگويند. رجوع شود به «عرش» . | حفّ. احاطه كردن در مجنع گويد: «حَفَّ الْقَوْمُ بِالشَّىْءِ:اَطافُوابِهِ» و دو جانب شىء را دو حفاف آن گويند گوئى كه آن شىء را احاطه كردهاند . در نهج البلاغه خطبه 174 از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم نقل مىكند: «حُفَّتِ الْجَنَّةُ بِالْمَكارِهِ وَ حُفَّتِ النّارُ بِالشَّهَواتِ» بهشت با مكاره و آتش با شهوات احاطه شده است [كهف:32] براى يكى از آن دو دو باغ از تاك داديم و آن دو را به نخل احاطه كرديم . [زمر:75] يعنى ملائكه را در حاليكه عرش را احاطه كردهاند مىبينى بيضاوى گويد «من» زايد يا براى ابتدا است ولى بهتر است براى بيان باشد. در الميزان گويد: عرش نقامى است كه اوامر الهى از آن صادر مىشود ملائكه در روز قيامت عرش را احاطه مرده و به آن چشم مىدوزد و منتظر دستور مىمانند و در آن حال تسبيح مىگويند. رجوع شود به «عرش» . | ||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::حَفَفْنَاهُمَا]] | |||
|?نازل شده در سال | |||
|mainlabel=- | |||
|headers=show | |||
|limit=2000 | |||
|format=jqplotchart | |||
|charttype=line | |||
|charttitle=نمودار تکرار در هر سال نزول | |||
|labelaxislabel=سال نزول | |||
|smoothlines=yes | |||
|numbersaxislabel=دفعات تکرار | |||
|distribution=yes | |||
|min=0 | |||
|datalabels=value | |||
|distributionsort=none | |||
|ticklabels=yes | |||
|colorscheme=rdbu | |||
|chartlegend=none | |||
}} | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۰۰
ریشه کلمه
قاموس قرآن
حفّ. احاطه كردن در مجنع گويد: «حَفَّ الْقَوْمُ بِالشَّىْءِ:اَطافُوابِهِ» و دو جانب شىء را دو حفاف آن گويند گوئى كه آن شىء را احاطه كردهاند . در نهج البلاغه خطبه 174 از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلم نقل مىكند: «حُفَّتِ الْجَنَّةُ بِالْمَكارِهِ وَ حُفَّتِ النّارُ بِالشَّهَواتِ» بهشت با مكاره و آتش با شهوات احاطه شده است [كهف:32] براى يكى از آن دو دو باغ از تاك داديم و آن دو را به نخل احاطه كرديم . [زمر:75] يعنى ملائكه را در حاليكه عرش را احاطه كردهاند مىبينى بيضاوى گويد «من» زايد يا براى ابتدا است ولى بهتر است براى بيان باشد. در الميزان گويد: عرش نقامى است كه اوامر الهى از آن صادر مىشود ملائكه در روز قيامت عرش را احاطه مرده و به آن چشم مىدوزد و منتظر دستور مىمانند و در آن حال تسبيح مىگويند. رجوع شود به «عرش» .
در حال بارگیری...
