تَنْفُذُوا: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
*[[ریشه نفذ | نفذ]] (۳ بار) [[کلمه با ریشه:: نفذ| ]] | *[[ریشه نفذ | نفذ]] (۳ بار) [[کلمه با ریشه:: نفذ| ]] | ||
=== قاموس قرآن === | |||
[رحمن:33]. اين كلمه فقط سه بار در كلام الله آمده آنهم دريك آيه. نفوذ و نفاذ به معنى سوراخ كردن و خارج شدن به آن طرف است لذا در مصباح گفته: «نَفَذَ السَّهْمُ: خَرَقَ الرَّمْيَةَ وَ خَرِجَ مَنْها» يعنى تير هدف را سوراخ كرد و از آن طرف خارج گرديد. «نفوذامر» مطاع بودن آن است انفاذ و تنفيذ امر، اجرا كردن آن مىباشد. معنى آيه چنين است: اى جماعت جن و انس اگر مىتوانيد از اطراف آسمانها و زمين خارج شويد، خارج شويد، نمىتوانيد خارج شويد مگر به تسلط و قدرتى. در آيه بعدى آمده «يُرْسَلُ عَلَيْكُما شُواظٌ مِنْ نارٍ وَنُحاسٌ فَلاتَنْتَصِرانِ» شعلهاى از آتش و دخان برشما فرستاده شود كه دفع آن نتوانيد. ظاهرا مراد آن است كه در صورت خارج شدن از اقطار آسمانها و زمين چنين اتفاقى روى خواهد داد و ظاهر آن است كه اگر بشر سلطان و قدرت داشته باشد خروج از اقطار آسمانها و زمين براى وى ممكن خواهدبود. آيا ساختن «آپلو» براى رفتن به ماه رسيدن به «سلطان» است؟! آيا با آپلو بشراز اقطار زمين خارج نشد؟ آيا گردش در ماوراء جوّ بوسيله «ناويز»ها و قمرهاى مصنوعى خروج از اقطار زمين نیست؟!. آیا «آپلو»ها از اقطار زمین و سموات هفتگانه آن خارج نشدند؟ آيا مراد از «شُواظٌ مِنْ نارٍ» كه نكره آمده اشعه ماوراء بنفش و اشعه كيهانى سوزان نيست؟! آيا «نحاس» كه به معنى مس، دود و سرب مذاب آمده سنگهاى آسمانى نيست كه با سرعت 48هزار كيلومتر در ساعت در فضا حركت مىكنند؟! و مانند دانههاى شن و گاهى هم بزرگ اند؟! النهايه آپلو داراى حفاظ و سلطان است كه آن سنگها و اشعه در بدنه آن كارگر نيست!!! آيا قرآن مجيد با اين آيه يادآورى كرده كه بشر خليفةالله روزى با تفكر خدادادى به آن «سلطان» دست خواهديافت؟! هرچه هست هر دو آيه بسيار قابل دقت اند. | |||
[[رده:كلمات قرآن]] | [[رده:كلمات قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳ مرداد ۱۳۹۳، ساعت ۲۱:۳۲
«تَنْفُذُوا» از مادّه «نفوذ» در اصل به معناى پاره کردن و عبور کردن از چیزى است.
ریشه کلمه
- نفذ (۳ بار)
قاموس قرآن
[رحمن:33]. اين كلمه فقط سه بار در كلام الله آمده آنهم دريك آيه. نفوذ و نفاذ به معنى سوراخ كردن و خارج شدن به آن طرف است لذا در مصباح گفته: «نَفَذَ السَّهْمُ: خَرَقَ الرَّمْيَةَ وَ خَرِجَ مَنْها» يعنى تير هدف را سوراخ كرد و از آن طرف خارج گرديد. «نفوذامر» مطاع بودن آن است انفاذ و تنفيذ امر، اجرا كردن آن مىباشد. معنى آيه چنين است: اى جماعت جن و انس اگر مىتوانيد از اطراف آسمانها و زمين خارج شويد، خارج شويد، نمىتوانيد خارج شويد مگر به تسلط و قدرتى. در آيه بعدى آمده «يُرْسَلُ عَلَيْكُما شُواظٌ مِنْ نارٍ وَنُحاسٌ فَلاتَنْتَصِرانِ» شعلهاى از آتش و دخان برشما فرستاده شود كه دفع آن نتوانيد. ظاهرا مراد آن است كه در صورت خارج شدن از اقطار آسمانها و زمين چنين اتفاقى روى خواهد داد و ظاهر آن است كه اگر بشر سلطان و قدرت داشته باشد خروج از اقطار آسمانها و زمين براى وى ممكن خواهدبود. آيا ساختن «آپلو» براى رفتن به ماه رسيدن به «سلطان» است؟! آيا با آپلو بشراز اقطار زمين خارج نشد؟ آيا گردش در ماوراء جوّ بوسيله «ناويز»ها و قمرهاى مصنوعى خروج از اقطار زمين نیست؟!. آیا «آپلو»ها از اقطار زمین و سموات هفتگانه آن خارج نشدند؟ آيا مراد از «شُواظٌ مِنْ نارٍ» كه نكره آمده اشعه ماوراء بنفش و اشعه كيهانى سوزان نيست؟! آيا «نحاس» كه به معنى مس، دود و سرب مذاب آمده سنگهاى آسمانى نيست كه با سرعت 48هزار كيلومتر در ساعت در فضا حركت مىكنند؟! و مانند دانههاى شن و گاهى هم بزرگ اند؟! النهايه آپلو داراى حفاظ و سلطان است كه آن سنگها و اشعه در بدنه آن كارگر نيست!!! آيا قرآن مجيد با اين آيه يادآورى كرده كه بشر خليفةالله روزى با تفكر خدادادى به آن «سلطان» دست خواهديافت؟! هرچه هست هر دو آيه بسيار قابل دقت اند.
