تَلَظّى

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«تَلَظّى» از مادّه «لظى» (بر وزن قضا) به معناى شعله خالص است. و مى دانیم که شعله هاى خالص و خالى از هر گونه دود، گرما و حرارت بیشترى دارد، و گاه واژه «لظى» به خود جهنم نیز اطلاق شده است. «تَلَظّى» در اصل «تَتَلَظّى» بوده، که یکى از دو «تا» براى تخفیف افتاده است.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

شعله خالص و زبانه آتش. راغب مى‏گويد: «اَللَّظىِ: اَللَّهَبُ الْخالِصُ» در لغت آمده: [معارج:15]. حقا كه آتش جهنم شعله خالص و بى دود است. [ليل:14]. تَلَظَى مشتعل شدن است شما را از آتش مشتعل مى‏ترسانيم. اين لفظ دوباربيشتر در قرآن نيامده است.