تَبَارَک: تفاوت میان نسخه‌ها
(Edited by QRobot) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/تَبَارَک | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/تَبَارَک | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
«تَبارَک» از مادّه «برکت» است و ریشه آن «برک» (بر وزن درک) به معناى سینه شتر مى باشد، و از آنجا که شتران به هنگامى که در جایى ثابت مى مانند سینه خود را به زمین مى چسبانند، این کلمه تدریجاً معناى ثابت ماندن به خود گرفته است، سپس به هر نعمتى که پایدار و با دوام باشد و هر موجودى که داراى عمر طولانى و آثار مستمر و ممتد است، موجود «مبارک» یا «پربرکت» گفته مى شود. | |||
و نیز اگر مى بینیم به استخرها و یا بعضى از مخازن آب «برکه» گفته مى شود به خاطر این است که آب مدتى طولانى در آن باقى مى ماند. | |||
و از اینجا روشن مى شود که یک سرمایه «پربرکت»، سرمایه اى است که به زودى زوال نپذیرد. و یک موجود «مبارک» موجودى است که آثار آن مدتى طولانى برقرار بماند. | |||
بدیهى است لایقترین وجود براى این صفت، همان وجود خداوند است، او وجودى است مبارک، ازلى، ابدى و سرچشمه همه برکات و نیکى ها و خیر مستمر، «تَبارَکَ اللّهُ رَبُّ الْعالَمینَ». | |||
و «بَرَکَ الْبَعِیْرُ» مفهومش این است که شتر سینه خود را به زمین زد، سپس، این کلمه به معناى دوام، بقاء و زوال ناپذیرى آمده، و در مورد هر نعمتى که پایدار و بادوام باشد، گفته شده است، و چنان که گفتیم مخزن آب (و محل تجمع آب باران) را از این رو «برکه» مى گویند که، آب مدتى طولانى در آن باقى مى ماند. | |||
=== ریشه کلمه === | === ریشه کلمه === | ||
نسخهٔ ۹ تیر ۱۳۹۳، ساعت ۱۳:۴۳
«تَبارَک» از مادّه «برکت» است و ریشه آن «برک» (بر وزن درک) به معناى سینه شتر مى باشد، و از آنجا که شتران به هنگامى که در جایى ثابت مى مانند سینه خود را به زمین مى چسبانند، این کلمه تدریجاً معناى ثابت ماندن به خود گرفته است، سپس به هر نعمتى که پایدار و با دوام باشد و هر موجودى که داراى عمر طولانى و آثار مستمر و ممتد است، موجود «مبارک» یا «پربرکت» گفته مى شود. و نیز اگر مى بینیم به استخرها و یا بعضى از مخازن آب «برکه» گفته مى شود به خاطر این است که آب مدتى طولانى در آن باقى مى ماند. و از اینجا روشن مى شود که یک سرمایه «پربرکت»، سرمایه اى است که به زودى زوال نپذیرد. و یک موجود «مبارک» موجودى است که آثار آن مدتى طولانى برقرار بماند. بدیهى است لایقترین وجود براى این صفت، همان وجود خداوند است، او وجودى است مبارک، ازلى، ابدى و سرچشمه همه برکات و نیکى ها و خیر مستمر، «تَبارَکَ اللّهُ رَبُّ الْعالَمینَ». و «بَرَکَ الْبَعِیْرُ» مفهومش این است که شتر سینه خود را به زمین زد، سپس، این کلمه به معناى دوام، بقاء و زوال ناپذیرى آمده، و در مورد هر نعمتى که پایدار و بادوام باشد، گفته شده است، و چنان که گفتیم مخزن آب (و محل تجمع آب باران) را از این رو «برکه» مى گویند که، آب مدتى طولانى در آن باقى مى ماند.
ریشه کلمه
- برک (۳۲ بار)
