۱۳٬۷۸۶
ویرایش
تفسیر:المیزان جلد۱۷ بخش۱۶: تفاوت میان نسخه‌ها
از الکتاب
←مقصود از عبادالله المخلصين و اينكه رزق معلوم دارند و...
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۱۳۷: | خط ۱۳۷: | ||
<span id='link132'><span> | <span id='link132'><span> | ||
== | ==جایگاه ویژه و مقام والای «مُخلَصين»، در بهشت برین == | ||
قرآن | قرآن كريم، اين عده را «بندگان مخلص» خدا ناميده، و عبوديت خداى را براى آنان اثبات كرده، و معلوم است كه: عبد، نه مالك اراده خودش است، و نه مالك كارى از كارهاى خودش. پس اين طايفه اراده نمى كنند، مگر آنچه را كه خدا اراده كرده باشد، و هيچ عملى نمى كنند، مگر براى خدا. | ||
آنگاه اين معنا را براى آنان اثبات كرده كه | آنگاه اين معنا را براى آنان اثبات كرده كه «مُخلَص» - به فتحه لام - هستند، و معنايش اين است كه: خدا آنان را خالص براى خود كرده. غير از خدا كسى در آنان سهيم نيست، و ايشان، جز به خداى تعالى، به هيچ چيز ديگرى علقه و بستگى ندارند. نه به زينت زندگى دنيا و نه نعيم آخرت، و در دل ايشان، غير از خدا، چيز ديگرى وجود ندارد. | ||
و معلوم است كسى كه اين صفت را دارد، التذاذش به چيز ديگرى | و معلوم است كسى كه اين صفت را دارد، التذاذش به چيز ديگرى است، غير از آن چيزهايى كه سايرين از آن لذت مى برند و ارتزاقش نيز، به غير آن چيزهايى است كه سايرين بدان ارتزاق مى كنند. هرچند كه در ضروريات زندگى از خوردنى ها، نوشيدنی ها و پوشيدنی ها، با سايرين شركت دارد. | ||
با اين | با اين بيان، اين نظريه تأييد مى شود كه: جملۀ «أولَئِكَ لَهُم رِزقٌ مَعلُوم» اشاره دارد به اين كه در بهشت، رزق ايشان كه بندگان مُخلَص خدايند، غير از رزق ديگران است و هيچ شباهتى بر رزق ديگران ندارد. اگرچه نام رزق ايشان و رزق ديگران يكى است، وليكن رزق ايشان، هيچ خلطى با رزق ديگران ندارد. | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۲۰۵ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۲۰۵ </center> | ||
پس معناى | پس معناى جملۀ «أُولَئِكَ لَهُم رِزقٌ مَعلُومٌ»، اين است كه: ايشان، رزقى خاص و معين و ممتاز از رزق ديگران دارند. | ||
پس معلوم بودن رزق ايشان، كنايه است از ممتاز بودن آن، همچنان كه در آيه «وَ مَا مِنّا إلّا لَهُ مَقَامٌ مَعلُومٌ» نيز، به اين امتياز، اشاره شده. و اگر در آيه مورد بحث، با كلمه «أُولَئِكَ» - كه مخصوص اشاره به دور است - به ايشان اشاره كرده، براى اين است كه دلالت كند بر علوّ مقام ايشان. | |||
و اما تفسيرى كه بعضى از مفسران براى آيه مورد بحث كرده اند كه: | |||
«مراد از «رزق معلوم» بندگان مخلص، اين است كه: آثار مخصوصى دارد. از آن جمله، اين است كه: قطع و منع نمى شود. منظره اى زيبا، طعمى لذيذ و بويى خوش دارد». | |||
و در | و نيز آن تفسير ديگر، كه گفته اند: «مراد اين است كه: وقت معلومى دارد؛ چون كه آيه «وَ لَهُم رِزقُهُم فِيهَا بُكرَةً وَ عَشِيّاً» آن را افاده مى كند». | ||
و نيز آن تفسير ديگرى كه بعضى كرده و گفته اند: «مراد از رزق معلوم، بهشت است»؛ هيچ يك، تفسير متقن و صحيح نيست. | |||
از اين جا، اين نكته نيز روشن مى شود كه: اگر كسى جملۀ «إلّا عِبَادَ اللّه المُخلَصِين» را، استثناء از ضمير در «مَا تُجزَونَ» بگيرد - همان طور كه در سابق هم اشاره كرديم - بى وجه نيست. | |||
«'''فَوَاكِهُ وَ هُم مُكرَمُون فِى جَنّاتِ النّعِيم'''» - كلمه «فواكه»، جمع «فاكهه» است، كه به معناى هر ميوه اى است كه به اصطلاح امروز، به عنوان دسر خورده مى شود، نه به عنوان غذا. و اين آيه، بيان همان رزق معلوم مخلَصين است. چيزى كه هست، خداى تعالى جملۀ «وَ هُم مُكرَمُون» را ضميمه اش كرد تا بر امتياز اين رزق و اين ميوه از رزق هاى ديگران، دلالت كند و بفهماند: هرچند ديگران نيز اين ميوه ها را دارند، اما مخلَصين، اين ميوه ها را با احترامى خاص دارند. احترامى كه با خلوص و اختصاص مخلَصين به خدا، مناسب باشد و ديگران در آن شريك نباشند. | |||
و در اين كه كلمه «جَنّات» را، به كلمه «نعيم» اضافه كرده، باز براى اين است كه به همين احترام خاص اشاره كرده باشد. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۲۰۶ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۲۰۶ </center> | ||
در تفسير آيه | در تفسير آيه «فَأُولَئِكَ مَعَ الّذِينَ أنعَمَ اللّهُ عَلَيهِم»، و نيز آيه «وَ أتمَمتُ عَلَيكُم نِعمَتِى»، و موارد ديگر گفتيم كه: حقيقت اين نعمت، عبارت است از: «ولايت» و آن، اين است كه: خود خداى تعالى، قائم به امور بنده اى بوده باشد. | ||
«''' | «'''عَلى سُرُرٍ مُتَقَابِلِين'''» - كلمۀ «سُرُر»، جمع «سرير» است، كه به معناى تختى است كه رويش مى نشينند. و رو در رو بودن تخت هاى مخلَصين، معنايش اين است كه: آنان در بهشت، دور يكديگرند و با هم مأنوس اند. به روى يكديگر نظر مى كنند، بدون اين كه پشت سرِ هم را ببينند. | ||
<span id='link133'><span> | <span id='link133'><span> | ||
