تفسیر:المیزان جلد۱۵ بخش۳۷: تفاوت میان نسخهها
از الکتاب
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
<span id='link315'><span> | <span id='link315'><span> | ||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۴۶۸ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۴۶۸ </center> | ||
«'''هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلى مَن تَنزَّلُ | ==توضيح اين كه شياطين، نازل نمی شوند، مگر بر هر کذّاب فاجر == | ||
«'''هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلى مَن تَنزَّلُ الشيَاطِينُ...كَاذِبُونَ'''»: | |||
اين آيه معرفى مى كند كه | اين آيه معرفى مى كند كه شيطان ها بر چه كسى نازل مى شوند، و صفات خاصه آن كس را بيان مى كند، تا بدانند كه رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله» از آن كسان نبوده و قرآن هم از القاآت شيطان ها نيست و خطاب در آيه متوجه مشركان است. | ||
پس | پس اين كه فرمود: «آيا شما را خبر دهم كه شيطان ها بر چه كسى نازل مى شوند، در معناى اين است كه بفرمايد: آيا به شما معرفى كنيم كسانى را كه شيطان هاى جنّى، اخبار را برايشان مى برند»؟ | ||
صاحب مجمع | صاحب مجمع البيان، در ذيل جملۀ «تَنَزَّلَ عَلَى كُلّ أفَّاكٍ أثِيم» گفته: «أفَّاك»، به معناى كذّاب است و اصل كلمۀ «إفك» به معناى قلب، و زير و رو كردن است. و أفّاك (كه صيغه مبالغه آن است)، به معناى كسى است كه بسيار قلب مى كند و اخبار را از طرف راستش، به طرف دروغ بر مى گرداند. | ||
و | و كلمۀ «أثِيم»، به معناى كننده كار زشت است. وقتى مى گويند: «أثم - يأثم - إثما»، كه فاعل، عمل زشتى را مرتكب شده باشد. و كلمۀ «تأثم»، به معناى ترك اثم است، (كه در فارسى هم مى گوييم: «فلانى، فلان عمل را زشت شمرد». يعنى از ارتكاب آن خوددارى كرد - مترجم). | ||
و | و اما اين كه فرمود: شيطان ها بر هر أفّاكى أثيم نازل مى شوند، جهتش اين است كه شيطان ها، هيچ كارى جز جلوه دادن باطل به صورت حق و زينت دادن عمل زشت، كارى ندارند، و معلوم است كه جز بر أفّاك أثيم، هم نازل نمى شوند. | ||
و | و در جملۀ «يُلقُونَ السَّمعَ وَ أكثَرُهُم كَاذِبُون»، ظاهر چنين مى نمايد كه دو ضمير جمع در «يُلقُونَ» و در «أكثَرُهُم»، هر دو به شياطين بر مى گردد، و «سَمع»، مصدر است، ولى به معناى «مَسمُوع» است، و مراد از آن مسموع، اخبار آسمانى است كه شيطان ها و لو به طور ناقص مى شنيدند. چون شهاب ثاقب، آن ها را مى راندند و نمى گذاشتند اخبار آسمانى را به طور كامل گوش دهند و آنچه استراق سمع مى كردند و مى شنيدند، ناقص و غير تمام بود و به همين جهت، دروغ هاى بسيارى با آن مخلوط مى شد. | ||
و اين كه فرمود: «وَ أكثَرُهُم كَاذِبُون»، معنايش اين است كه بيشتر شيطان ها دروغگويند و اصلا از راست خبر نمى دهند. اين در صورتى است كه مراد از «اكثر» را، اكثر افراد بگيريم، و ممكن هم هست مراد از آن، كثرت از حيث تنزل باشد، كه در اين صورت معنايش اين مى شود كه: اكثر اخبار شيطان ها، دروغ است. | |||
<center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۴۶۹ </center> | <center> ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۴۶۹ </center> | ||
و خلاصه حجتى كه آيات سه گانه اقامه | و خلاصه حجتى كه آيات سه گانه اقامه كرده، اين است كه: شيطان ها از آن جا كه جبلت و طبيعتشان شرارت است، نازل نمى شوند مگر بر هر كسى كه كذاب و فاجر باشد و خودشان هم بيشتر در آنچه خبر مى آورند، كاذب اند. | ||
و بر | و بر عكس، رسول خدا «صلى اللّه عليه و آله»، نه «أفّاك» است و نه «أثيم» و نه آنچه به او وحى مى شود، دروغ است و نه پراكنده. پس او از آن كسان نيست كه شيطان ها بر آنان نازل مى شوند و نه آن كسى كه بر او نازل مى شود، شيطان است و نه آن قرآنى كه بر او نازل مى شود، از القاء شيطان ها است. | ||
<span id='link316'><span> | <span id='link316'><span> | ||
==جواب به تهمت ديگرى كه مشركان بر پيامبر صلى اللّه عليه و آله وسلم مى زدند و اورا شاعر و كلام وحى را شعر مى خواندند == | ==جواب به تهمت ديگرى كه مشركان بر پيامبر صلى اللّه عليه و آله وسلم مى زدند و اورا شاعر و كلام وحى را شعر مى خواندند == | ||
«'''وَ الشعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُنَ...يَفْعَلُونَ'''»: | «'''وَ الشعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُنَ...يَفْعَلُونَ'''»: |