تفسیر:المیزان جلد۱۵ بخش۳۰: تفاوت میان نسخه‌ها

پس اين جواب، اعادۀ همان جواب اول است، و همان غرض را كه عبارت بود از اتصال تدبير و اتحاد آن، دنبال مى كند. البته به بيانى ديگر و آن، اين است كه:  

و خلاصه: اين قسم از ارتباط و اتحاد، غير از يك «تدبير» نمى پذيرد، همچنان كه در عالَم انسانيت نيز، هر امت موجودى، ارتباط وجودى به امت هاى گذشته دارد. ارتباط پدر، فرزندى، و همۀ انسان هاى گذشته و حاضر، يك نوع اند، و چون «نوع» يكى است، «تدبير» در آن نيز يكى است. پس «مدبّر» هم، يكى است.

و در آخر هم، او را ديوانه معرفى كرد، به اين بيان كه با جملۀ «اگر نيروى تعقل مى داشتيد»، اشاره كرد به اين كه تو و حاضران در مجلست، از نعمت تعقل محروميد و درك و فهم نداريد. و گرنه، اگر فهم مى داشتيد، پاسخ اول مرا مى فهميديد و مى فهميديد كه پاسخ من تكرار بدون فايده نبود، و براى پى بردنتان به توحيد پروردگار، كافى بود و متوجه مى شديد به اين كه آن كس كه قائم به «تدبير» همه عالَميان، از آسمان ها و زمين و مابين آن دو است، «مدبّر» واحدى است و غير او، «مدبّر» و ربّى ديگر نيست.

چيزى كه هست، بيان در آيه مورد بحث، روشن تر است. چون مشتمل بر معناى «طلوع» و «غروب» است، و «تدبير» آن دو، براى همه روشن است.