بِيَع

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«بِیَع»جمع «بِیْعة» به معناى«معبدنصارا»است که«کنیسه»یا«کلیسا»نیزبه آن گفته مى شود.

ریشه کلمه

قاموس قرآن

(بر وزن عنب) جمع بِيعه و آن معبد انصارى است (كليسا) چنان كه قاموس و صحاح و اقرب الموارد گفته [حج:40]. طوامع جمع صومعه است (دير) و بيع جمع بيعه است (كليسا) و اين هر دو راجع به نصارى است، صومعه براى راهبان و كليسا براى ديگر نصارى در مجمع البيان گويد گفته‏اند: بِيَع معابد نصارى است در شهرها و صوانع معبد آنهاست در كوهها و صحراهها. صلوات، كِنِشتهاى يهود است طبرسى آورده گويند اصل آن صُلْوَة (بر وزن عروة) است در تعريب صلوة شده است، مساجد به معبد مسلمين است. امّا معنى آيه: نبايد گفت ظاهر آيه، احترام و رسميّت صومعه‏ها و كليسه‏ها و كنشها را همطراز مساجد نشان مى‏دهد! زيرا ظاهر آيه آنست : اگر جنگ نبود و خدا بعضى را با بعضى دفع نمى‏كرد دشمنان پيامبران و اعداء دين در هر عصر معابد را از بين برده و آثار پيامبران را محو مى‏كردند. و از اين آيه چنانكه الميزان گفته معلوم مى‏شود كه در شرايع گذشته فى الجمله دفاع بوده است هر چند كيفيّت آن معلوم نيست.