بِالنّوَاصِي: تفاوت میان نسخه‌ها
(افزودن نمودار دفعات) |
(Added word proximity by QBot) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
__TOC__ | |||
''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/بِالنّوَاصِي | آیات شامل این کلمه ]]''' | ''' [[ویژه:پیوند_به_این_صفحه/بِالنّوَاصِي | آیات شامل این کلمه ]]''' | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۳: | ||
===کلمات [[راهنما:نزدیک مکانی|نزدیک مکانی]]=== | |||
<qcloud> | |||
آلاَء:100, فَبِأَي:100, تُکَذّبَان:100, رَبّکُمَا:100, وَ:70, فَيُؤْخَذ:70, الْأَقْدَام:55, بِسِيمَاهُم:55, الْمُجْرِمُون:40, يُعْرَف:25, هٰذِه:10 | |||
</qcloud> | |||
===تکرار در هر سال نزول=== | |||
{{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::بِالنّوَاصِي]] | {{#ask:[[رده:آیات قرآن]] [[نازل شده در سال::+]] [[کلمه غیر ربط::بِالنّوَاصِي]] | ||
|?نازل شده در سال | |?نازل شده در سال | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ دی ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۲۵
«نَواصى» جمع «ناصیه» چنان که «راغب» در «مفردات» مى گوید: در اصل به معناى موهاى پیش سر (زلف) است و «أَخَذَ بِهِ نَاصِیَهُ» به معناى گرفتن موى پیش سر است، و گاه کنایه از غلبه کامل بر چیزى مى آید.
ریشه کلمه
قاموس قرآن
موى پيشانى. طبرسى در ذيل [رحمن:41]. فرموده:«اَلنَّاصِيَةُ شَعْرُ مُقَدِمِ الرَّأْسِ» و آن در اصل به معنى اتصال است... و ناصيه متصل بسر است. در المنجد گويد: ناصيه قسمت جلو سر يا موى پيشانى است كه دراز شده است. ديگران و از جمله طبرسى در ذيل آيه 56 هود آن را قُصاص الشعر يعنى انتهاى روييدن موى از پيشانى گفتهاند. اصل آن چنانكه نقل شد به معنى اتصال است در قاموس و اقرب گفته: «نَصَاالْمَفازَةُ بِالْمَفازَةُ» بيابان به بيابان پيوست. [هود:56]. هيچ جنبندهاى نيست مگر آنكه خدا موى پيشانى آن را گرفته است مراد از آن تسلط خدا است بر موجودات. [علق:15-16]. حتما حتما از موى پيشانى او مىگيريم (ذليلش مىكنيم) ناصيهای كه دروغگو و خطاركار است. [رحمن:41]. «بِالنَّواصى» نائب فاعل است براى «يُؤْخَذُ» يعنى گناهكاران با علائم خودشان شناخته شوند ناصيهها و پاهاشان گرفته شده به آتش انداخته شوند.
