بِأَمْرِه
از الکتاب
منظور از «امر» قوانین و نظاماتى است که به فرمان پروردگار در عالم هستى حکومت مى کند و آنها را در مسیر خود رهبرى مى نماید; منظور از «امر» در سوره «سجده»، «دین و مذهب» است.
ریشه کلمه
کلمات نزدیک مکانی
وَ اللّه فِي الْفُلْک الْأَرْض مِن تَجْرِي الْبَحْر لَکُم لِتَجْرِي سَخّر إِن مُسَخّرَات مَا لِتَبْتَغُوا يَأْتِي النّجُوم لَه الرّيح السّمَاء حَتّى لا فَضْلِه الْقَمَر إِذَا الشّمْس کُل عَلَى أَن هُم فِيه رُخَاء إِلَى ثُم يَعْمَلُون أَلا يَعْلَم يُمْسِک لَعَلّکُم حَيْث عَاصِفَة بَيْن ذٰلِک أَصَاب بِالْقَوْل الْخَلْق دَعَاکُم الّتِي أَنْتُم لِسُلَيْمَان أَيْدِيهِم بَارَکْنَا يَسْبِقُونَه يَهْدِي فَسَخّرْنَا تَشْکُرُون الْوَهّاب شَيْء اصْفَحُوا الشّيَاطِين لَآيَات فَتَرَبّصُوا الْأَنْهَار رَحْمَتِه تَقُوم دَعْوَة فِيهَا أَنْت تَقَع مُکْرَمُون الْقَوْم سَبِيلِه لِقَوْم الْأَمْر شَاکِرُون لَقَد قَدِير لِيُذِيقَکُم إِنّک تَبَارَک آيَاتِه بَنّاء الْفَاسِقِين عِبَاد فَاعْفُوا يَعْقِلُون أَقِيمُوا نَصَرَکُم جِهَاد بَعْدِي فَهَل الّذِي خَلْفَهُم حَثِيثا مُبَشّرَات النّهَار إِلاّ بِکُل لَهُم رَب
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
