امْرَأ

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

[نساء:4]. آيه در بيان بذل زن است قسمتى از مهريّه خويش را به مرد. طبرسى در متن آيه فرموده: هنى‏ء گوارا و دلچسبى است كه نقصانى ندارد و مرى‏ء آنست كه خوش عاقبت، تامّ الهضم و بى‏ضرر باشد در اقرب الموارد گويد: به قولى هنى‏ء لذيذ و مرى‏ء خوش عاقبت است. راغب گويد: مَرِى‏ء رأس لوله معده چسبيده به حلق است «مَرُؤُ الطَّعامُ» براى آن گويند كه موافق طبع است. بنابراين مى‏شود گفت هَنى‏ء در آيه به معنى بلا مشقت و مَرى‏ء به معنى گوارا است يعنى اگر زنان به طيب نفس چيزى از مهريّه خويش را به شما بذل كردند راحت و گوارا بخوريد هنى‏ء و مرى‏ء هر دو حال‏اند از مبذول. مَرْء وِامْرَءٌ: به معنى انسان و مرد آيد [عبس:36-34]. به قرينه «صاحِبَتِهِ» مراد از مرء در آيه مرد است ايضاً ظاهراً در آيه [بقره:102]. ولى در آيات [نباء:40]. [انفال:24]. مراد مطلق انسان است. ايضاً كلمه امرأ در آيه [مريم:28]. مراد از آن، مرد است و در آيه [طور:21]. مراد مطلق انسان مى‏باشد. امرأة و مرأة به معنى زن است [آل عمران:35]. ولى «مرأة» در كلام الله نيامده است.