الْمُنَافِقُون

آیات شامل این کلمه

«منافق» در اصل از مادّه «نَفْق» (بر وزن نفخ) به معناى نفوذ و پیشروى است و «نَفَق» (بر وزن شفق) به معناى کانال ها و نقب هایى است که زیر زمین مى زنند، تا براى استتار یا فرار از آن استفاده کنند. بعضى از مفسران گفته اند: بسیارى از حیوانات مانند: موش صحرایى، روباه و سوسمار، براى لانه خود دو سوراخ قرار مى دهند: یکى آشکار، که از آن وارد و خارج مى شوند، و دیگرى پنهانى، که اگر احساس خطرى کنند از آن مى گریزند، این سوراخ پنهانى را «نافقاء» گویند.

و به این ترتیب، «منافق» کسى است که: طریقى مرموز و مخفیانه براى خود برگزیده، تا با مخفى کارى و پنهان کارى، در جامعه نفوذ کند، و به هنگام خطر، از طریق دیگر فرار نماید.

«نَفَق» در اصل به معناى «نقب، و راه هاى زیرزمینى» است، که براى استتار یا فرار از آن استفاده مى کنند و اگر به انسانِ دو رو، «منافق» گفته مى شود، نیز به تناسب این است که علاوه بر راه و روش ظاهرى، راه و روش مخفیانه اى نیز براى خود دارد.

ریشه کلمه

• نفق‌ (۱۱۱ بار)

• ال

کلمات نزدیک مکانی

وَ يَقُول فِي اللّه الّذِين قُلُوبِهِم الْعَظِيم الْمُنَافِقَات إِذ مَرَض ذٰلِک طَائِفَة مُجْرِمِين فِيهَا يَنْتَه أَن جَاءَک قَالُوا مِن کَانُوا يَحْذَر بِأَنّهُم نَشْهَد يَوْم لَم الْعِقَاب إِنّک الْخِزْي تُنَزّل إِذَا شَدِيد رَحِيما لِلّذِين شَدِيدا الْفَوْز بَعْضُهُم لَئِن عَلَيْهِم زِلْزَالا هُو سُورَة آمَنُوا غَفُورا لَرَسُول نُعَذّب بَعْض انْظُرُونَا مِنْکُم زُلْزِلُوا خَالِدا تُنَبّئُهُم نَقْتَبِس کَان يَأْمُرُون بِمَا جَهَنّم مَا غَرّ وَعَدَنَا نَار هٰؤُلاَء أَخَاف عَن بِالْمُنْکَر الْمُؤْمِنُون خَالِدِين الْمُرْجِفُون دِينُهُم يَعْلَم نُورِکُم الْمَدِينَة يَنْهَوْن قُل قِيل

تکرار در هر سال نزول

در حال بارگیری...