الْأَيْد

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

«ذا الأیْد»: به معناى صاحب قدرت است و توصیف داود(علیه السلام) به این کلمه به خاطر این است که نیروى جسمانیش در حدى بود که در میدان جنگ «بنى اسرائیل» با «جالوت» جبارِ ستمگر، با یک ضربه نیرومند به وسیله سنگى که از فلاخن رها کرد، او را از بالاى مرکب بر روى خاک افکند و در خون خود غلطید. حتى بعضى نوشته اند که سنگ، سینه او را شکافت و از آن طرف بیرون آمد!

ریشه کلمه

قاموس قرآن

نيرو. قوّه. [ص:17] ياد كن بنده ما داود را كه نيرومند بود، در المیزان فرموده: نیرومند بود در تسبيح خدا و در حكومت و در علم جنگ كه جالوت را كشت چنانكه در سوره بقره است. [ذاريات:47] آسمان را از نيرو ساختيم. ناگفته نماند: كلمه‏اى كه بعد از فعل «بنى» با باء همراه باشد مراد از آن مصالح ساختمانى است نظير اين حديث «تَلْك غُرَفٌ بَناها اللّه بِالدُّرَّ وَالْياقوت»(تفسير برهان ذيل آيه 30 از سوره زمر) و نظير اين جمله كه يكى از خلفا در حين ورود به شام و ديدن كاخ معاويه گفت: «ما عَلِمَتُ‏ اَنَّ اَحَداً بَنى بِالآجرالا فرعون» كشّاف ج 2 ص 477. در اين دو جمله ملاحظه مى‏شود كه «بالدّر- بالآجر»بعد از فعل «بَنى» آمده و با باءِاند و مراد از آنها مصالح ساختمانى است يعنى آن بنا با دُّر و آجر ساخته شده است، در آيه فوق نيز چون (بايد) بعد از فعل (بنى) آمده و باءِ است مى‏توان گفت كه: خدا آسمان را از نيرو ساخته است و مصالح و مادّه اوّليّه‏ى آن نيرو است، نيرو پس از تكاثف به صورت مادّه در مى‏آيد، دانشمندان ثابت كرده‏اند كه: مادّه جز نيروى منبسط نيست و هر دو با هم خويشاوند هستند. و اين از حقائق قرآن مجيد است. [توبه:40] او را به لشگريانى كه نديديد نيرومند كرد. در قاموس آمده «آدَ يزئِيدُ ايداً : اِشّتزدَو قوى».