النّدَامَة

از الکتاب

آیات شامل این کلمه

ریشه کلمه

قاموس قرآن

نَدَم و نَدامَة به معنى پشيمانى و تأسف است بر چيز فوت شده و فرصتى از دست رفته در مفردات گفته:«النَّدمُ والنَّدامةُ: الَّتحَسُّرُ مِنْ تَغُّيرِ رَأْىٍ فى اَمْرٍ فائِتٍ» در قاموس آمده: «النَّدَمَ و النَّدامَةُ: اَلْاَسَفُ» آن را حزن نيز گفته‏اند [يونس:54]. چون عذاب را ديدند پشيمانى را پنهان داشتند. [شعراء:157]. ناقه را پى كردند سپس پشيمان شدند. در قضيه قتل فرزند آدم برادر خويش را آمده [مائده:31]. مى‏شود گفت ندامتش از عدم دفن برادر بود و مى‏شود گفت بر اصل قتل بود آيا درصورت دوم آن توبه است؟ در باره ناقه صالح آمده [شعراء:157]. گفته‏اند ندامت بعد از ظهور علامت عذاب بود و گرنه پس ازعقر ناقه، صالح «عليه السلام»را مسخره كرده‏اند چنانكه فرموده: [اعراف:77].