النازعات ٢٨
ترجمه
| النازعات ٢٧ | آیه ٢٨ | النازعات ٢٩ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«رَفَعَ»: بالا برد. گسترش داد. «سَمْکَ»: ارتفاع. بلندا. بعضی آن را سقف و آسمانه دانسته‌اند. «سَوّی»: ساخته و پرداخته کرد. یعنی هر یک را فواصل معیّن و اندازه و خاصّیّت ویژه بخشید و در مدارات خود جای داد و یکی را به دیگری مرتّبط ساخت. (نگا: بقره / ).
آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)
تفسیر
- آيات ۱ - ۴۱، سوره نازعات
- اقوال مختلف درباره مراد از پنج سوگند آغاز سوره نازعات : ((و النازعات غرقا والناشطات نشطا...))
- نقد و بررسى اقوال فوق
- بيان اينكه در اين پنج سوگند به ملائكه سوگند ياد شده است
- (در ذيل آيه فالمدبرات امرا)
- عدم منافات بين واسطه بودن ملائكه و استناد حوادث به ايشان ، به استناد آنها به خداىتعالى و به اسباب ظاهرى
- معناى اينكه درباره قيامت فرمود: ((يوم ترجف الراجفه تتبعها الرادفة ))
- حكايت سخن كفار در استبعاد معاد
- داستان موسى (عليه السلام ) و فرعون و آنچه اشاره به اين داستان در اين مقام افاده مىكند
- معناى ((هل لك الى ان تزكى و اهديك الى ربك فتخشى )) كه موسى (عليه السلام )ماءمور شد به فرعون بگويد
- مراد فرعون از اينكه خطاب به مردم مصر گفت : ((انا ربكم الاعلى ))
- چند وجه در معناى ((فاخذه الله نكال الاخره و الاولى ))
- رفع استبعاد معاد در خطاب و استفهام توبيخى ((ءاءنتم اشد خلقا ام السماء بنيها...))
- تسميه قيامت به ((الطامه الكبرى ))
- تقسيم مردم به دو دسته : طاغى دوزخى ، او خائف از مقام پروردگار كه بهشت ماءواى اواست و بيان ضابطه براى صفات هر يك
- لوازم و آثار طغيان و خوف از مقام رب
- مقصود از مقام پروردگار و خوف از آن
- (رواياتى درباره سوگندهاى سوره نازعات ، استعباد معاد توسط كفار،خوف از مقامپروردگار،پيروى از هوى )
نکات آیه
۱ - سقف افراشته و مرتفع آسمان ساخته خداوند و جلوه قدرت او است. (رفع سمکها) «سَمْک»; یعنى، سقف و نیز قامت هر چیز را «سَمْک» مى گویند (قاموس). جمله «رفع...» تفسیر جمله «بناها» در آیه قبل است; یعنى، ساختن آسمان به این گونه بوده است که خداوند، طاق آن را بالا برده و آن را همچون گنبدى برافراشته قرار داده است.
۲ - خداوند، آسمان را پدیده اى به دور از کاستى و ناهماهنگى و به گونه اى موزون و متعادل قرار داده است. (فسوّیها) «سوِىّ» به چیزى گفته مى شود که در مقدار و کیفیت آن، افراط و تفریط نشده باشد (مفردات راغب). بنابراین جمله «سوّاها»; یعنى، خداوند آسمان را به گونه اى قرار داد که در شکل و اجزاى آن، تعادل برقرار است.
۳ - هماهنگى اجزاى آسمان، با فاصله اى اندک پس از مرحله آفرینش و برافراشتن آسمان صورت پذیرفته است. (رفع سمکها فسوّیها) فاء در «فسوّاها»، براى تعقیب و حاکى از تأخّر بدون فاصله تسویه است.
۴ - برافراشتن آسمان و تعدیل آن، دلیل قدرت خداوند بر احیاى دوباره انسان ها است. (ءأنتم أشدّ ... رفع سمکها فسوّیها)
موضوعات مرتبط
- آسمان: اعتدال آسمان ۲، ۴; ترفیع آسمان ۱، ۳، ۴; خلقت آسمان ۳; سقف آسمان ۱; نظم آسمان ۲; هماهنگى آسمان ۳
- خدا: افعال خدا ۱، ۲، ۳; دلایل قدرت خدا ۴; نشانه هاى قدرت خدا ۱
- مردگان: دلایل احیاى مردگان ۴
- معاد: دلایل معاد ۴
