الكوثر ٢

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۹:۴۲ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

پس برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی کن!

پس براى پروردگارت نمازگزار و قربانى كن
پس براى پروردگارت نماز گزار و قربانى كن.
پس تو هم برای خدایت به نماز (و طاعت) و قربانی (و مناسک حج) بپرداز.
پس [به شکرانه آن] برای پروردگارت نماز بخوان و شتر قربانی کن.
پس براى پروردگارت نماز بخوان و قربانى كن‌
پس برای پروردگارت نماز بگزار و قربانی کن‌
پس براى پروردگارت نماز بگزار و شتر قربانى كن.
حال که چنین است تنها برای پروردگار خود نماز بخوان و قربانی بکن.
پس برای پروردگارت نمازگزار و گلو (یت را برایش) فرو نه.
پس نمازگزار برای پروردگار خویش و قربان کن (یا سجود و رکوع کن)


الكوثر ١ آیه ٢ الكوثر ٣
سوره : سوره الكوثر
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«صَلِّ لِرَبِّکَ»: تنها برای پروردگارت نماز بخوان. مراد نماز خالی از ریا است. «إنْحَرْ»: تنها برای پروردگارت، و تنها به نام او، نه کس و چیز دیگری، قربانی کن.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - نماز، از تکالیف الهى براى پیامبر(ص) (فصلّ)

۲ - اخلاص در نماز و انجام دادن آن تنها به جهت فرمان خدا، وظیفه اى برعهده پیامبر(ص) (فصلّ لربّک)

۳ - توجّه به ربوبیت خداوند، از آداب نماز (فصلّ لربّک)

۴ - خداوند، به دلیل مدبّر و مالک بودن بر امور انسان ها، سزاوار پرستش و نماز خالصانه بندگان به درگاه او است. (فصلّ لربّک)

۵ - سپاسگزارى از خداوند در برابر نعمت کوثر، وادارسازنده پیامبر(ص) به نماز و اخلاص در آن (إنّا أعطینک الکوثر . فصلّ لربّک) حرف «فاء» در «فصلّ»، لزوم نماز را بر آیه قبل تفریع کرده است.

۶ - مقام ربوبى خداوند، جلوه گر در اعطاى فاطمه(س) به پیامبر(ص) (إنّا أعطینک الکوثر . فصلّ لربّک)

۷ - نماز، شکر نعمت هاى خداوند است. (إنّا أعطینک الکوثر . فصلّ)

۸ - قربانى کردن شتر و قصد انجام دادن فرمان الهى، توصیه خداوند به پیامبر(ص) (وانحر) قید «لربّک» درباره «صلّ»، قرینه بر وجود چنین قیدى براى «انحر» نیز مى باشد. «نحر»; یعنى، مقدارى از سینه که جاى گلوبند است و از جمله معانى که براى فعل «انحر»، بیان کرده اند، فرمان به کشتن شتر قربانى است. (مفردات)

۹ - لزوم توجّه به ربوبیت خداوند، هنگام قربانى کردن حیوانات (فصلّ لربّک وانحر)

۱۰ - مالک و مدبّر بودن خداوند، دلیل لزوم اخلاص و قصد قربت در قربانى کردن به درگاه او است. (فصلّ لربّک وانحر)

۱۱ - برگزیدن گران بهاترین حیوان اهلى (شتر) براى قربانى، واکنشى بایسته از سوى پیامبر(ص)، در سپاس گزارى از کوثر عطا شده به آن حضرت (إنّا أعطینک الکوثر ... وانحر)

۱۲ - اهداى قربانى به پیشگاه پروردگار، شکر نعمت هاى او است. (إنّا أعطینک الکوثر ... وانحر)

۱۳ - لزوم ایجاد پیوند با خلق، در کنار پیوند با آفریدگار (فصلّ لربّک وانحر) دستور قربانى براى رساندن گوشت به مردم، در کنار دستور نماز، بیانگر برداشت یاد شده است.

۱۴ - خداوند، با یادآورى عطاى ویژه خویش به پیامبر(ص)، آن حضرت را آماده دریافت فرمان نماز و قربانى ساخت. (إنّا أعطینک الکوثر . فصلّ لربّک وانحر)

۱۵ - نعمت هاى الهى - حتى براى پیامبر(ص) - مسؤولیت آفرین است. (إنّا أعطینک الکوثر . فصلّ لربّک وانحر)

۱۶ - بخشش پیش از درخواستِ تکلیف، روشى الهى و مطلوب است. (إنّا أعطینک الکوثر . فصلّ لربّک وانحر)

۱۷ - پیوند با خداوند، مقدّم بر پیوند با مردم و زمینه ساز آن است.* (فصلّ لربّک وانحر) عطف دو فرمان، ممکن است عطف مسبّب بر سبب باشد.

۱۸ - لزوم تأخیر قربانى از نماز عید، در عید قربان* (فصلّ لربّک وانحر) تطبیق نماز و قربانى در آیه، بر نماز عید قربان و قربانى در آن، یکى از احتمالات موجود در این آیه است. عطف به «واو» گر چه بر ترتیب تصریح ندارد; ولى ترتیب ذکرى مى تواند بیانگر ترتیب واقعى باشد.

۱۹ - لزوم بالابردن دست ها تا گلوگاه، در آغاز نماز (فصلّ لربّک وانحر) در لغت آمده است: «نَحَرَ الرجلُ»;یعنى، براى نماز ایستاد و دست ها را در آن هنگام بالا برد (تاج العروس). ارتباط این دو فرمان با یکدیگر - که اقتضا مى کند فرمان «نحر» نیز در رابطه با نماز باشد - معناى بالا را تقویت مى کند.

۲۰ - لزوم خواندن نماز، در ابتداى وقت آن* (وانحر) در «تاج العروس» آمده است: «نَحَرَ الصلاة»; یعنى، نماز را در آغاز وقت آن خواند.

روایات و احادیث

۲۱ - «عن أمیرالمؤمنین(ع) قال: لما نزلت هذه السورة قال النبىّ(ص) لجبرئیل: ما هذه النَّحیرَةُ التى أمرنى بها ربّى قال: لیست بنَحیرة و لکنّه یأمرک إذا تحرّمت للصلاة أن ترفع یدیک إذا کبّرت و إذا رکعت و إذارفعت رأسک من الرکوع و إذا سجدت ... و إنّ زینة الصلاة رفع الأیدى عند کلّ تکبیرة;[۱] از امیرالمؤمنین(ع) روایت شده که فرمود: چون این سوره (کوثر) نازل شد، پیامبر(ص) به جبرئیل فرمود: این «نحیرة» (شتر قربانى شده یا شب اول هر ماه) که پروردگارم مرا بدان امر فرموده، چیست؟ جبرئیل گفت: این، «نحیرة» نیست، بلکه خداوند تو را امر مى کند هر گاه نماز را با «تکبیرة الاحرام» شروع کردى، هنگام تکبیر و رکوع و زمانى که از رکوع سر برداشتى و هنگام سجده [که تکبیر گفتى]، دست هاى خود را بالا ببرى ... زینت نماز بالا بردن دست ها هنگام هر تکبیر است».

۲۲ - «عن حریز عن رجل عن أبى جعفر(ع) قال: قلت له «فصلّ لربّک و انحر» قال: النحر الإعتدال فى القیام أن یقیم صلبه و نحره;[۲] حَریز از مردى نقل کرده که گفت: به امام باقر(ع) گفتم: [معناى]«فصلّ لربّک و انحر»[چیست؟]فرمود: «نحر» اعتدال در حال قیام است;[به این که]ستون فقرات و سینه خود را راست نگه دارد».

موضوعات مرتبط

  • احکام :۱۸
  • انفاق: انفاق از بهترینها ۱۱
  • تقرب: اهمیت تقرب به خدا ۱۷; تقرب به خدا ۱۳
  • تکبیرة الاحرام: آداب تکبیرة الاحرام ۱۹
  • تکلیف: زمینه تکلیف ۱۵
  • خدا: آثار ربوبیت خدا ۴، ۱۰; آثار مالکیت خدا ۴، ۱۰; افعال خدا ۱۶; توصیه هاى خدا ۸; فلسفه عطایاى خدا ۱۴; نشانه هاى ربوبیت خدا ۶
  • ذکر: آثار ذکر عطایاى خدا ۵; اهمیت ذکر ربوبیت خدا ۳، ۹
  • روابط اجتماعى: اهمیت روابط اجتماعى ۱۳; زمینه روابط اجتماعى ۱۷
  • شتر: اخلاص در نحر شتر ۸
  • شکر: آثار شکر نعمت ۵; شکر نعمت ۷، ۱۲
  • عبادت: دلایل عبادت خدا ۴
  • عطایاى خدا: مشمولان عطایاى خدا ۶، ۱۴
  • عید قربان: نماز عید قربان ۱۸
  • فاطمه(س): فضایل فاطمه(س) ۶
  • قربانى: آداب قربانى ۹; احکام قربانى ۱۸; اهمیت قربانى ۱۴; حقیقت قربانى ۱۲; دلایل اخلاص در قربانى ۱۰
  • محمد(ص): اخلاص محمد(ص) ۲; تفضل به محمد(ص) ۶; تکلیف محمد(ص) ۱، ۲; توصیه نحر شتر به محمد(ص) ۸; شکرگزارى محمد(ص) ۱۱; عوامل اخلاص محمد(ص) ۵; فضایل محمد(ص) ۱۴; قربانى محمد(ص) ۱۱; منشأ عمل به تکلیف محمد(ص) ۱۴; نحر شتر محمد(ص) ۱۱; نماز محمد(ص) ۱، ۲، ۵
  • نعمت: آثار نعمت ۱۵
  • نماز: آداب نماز ۳، ۲۱، ۲۲; احکام نماز ۱۸; اخلاص در نماز ۲، ۴، ۵; اعتدال در قیام نماز ۲۲; اهمیت نماز ۱۴; اهمیت نماز اول وقت ۲۰; تکبیر در نماز ۲۱; حقیقت نماز ۷
  • هبه: اهمیت هبه ۱۶

منابع

  1. مجمع البیان، ج ۱۰، ص ۸۳۷; نورالثقلین، ج ۵- ، ص ۶۸۳، ح ۱۹.
  2. کافى، ج ۳، ص ۳۳۶، ح ۹; نورالثقلین، ج ۵، ص ۶۸۴- ، ح ۲۱.