العاديات ٥
ترجمه
| العاديات ٤ | آیه ٥ | العاديات ٦ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«وَسَطْنَ»: به وسط رفتند. به میانه دویدند. «بِهِ»: در آن. یعنی در صبح. برخی حرف باء را برای تعدّیه دانسته و ضمیر (هِ) را به (نَقْعاً) برگشت داده‌اند. در این صورت معنی آیه چنین است: آن گرد و غبار فراوان را با خود به میان جمعیّت دشمنان می‌برند. بعضی هم باء را حالیّه دانسته‌اند، و آیه را چنین معنی کرده‌اند: با همین گرد و غبار فراوان به میان جمع دشمنان تاخت می‌برند.
تفسیر
نکات آیه
۱ - سوگند خداوند، به اسبانى که هنگام جهاد، خود را به قلب سپاه دشمن زده، رزمندگان را براى نبرد همه جانبه یارى مى دادند. (فوسطن به جمعًا) «جمع»، به معناى جماعت و گروه است. این کلمه مصدرى است که به صورت اسم به کار مى رود (مصباح). ضمیر «به» به «عَدْو» (دویدن) - که از «عادیات» انتزاع شده است - بازمى گردد.
۲ - آسیب زدن به قلب سپاه دشمن و از کار انداختن مرکزیت آن، رزمى در خور تمجید و سوگند خداوند (فوسطن به جمعًا)
۳ - مجاهدان در غزوه «ذات السلاسل» با اسبان دونده اى که از ضربه سم آنها برق مى جهید، صبحگاهان بر دشمن تاختند و در میان غبار پاى اسبان، خود را به قلب دشمن رساندند. (و العدیت ضبحًا . فالموریت قدحًا . فالمغیرت صبحًا . فأثرن به نقعًا . فوسطن به جمعًا) براساس بعضى از روایات، این آیات به غزوه «ذات السلاسل» نظر دارد.
موضوعات مرتبط
- جنگ: تاکتیک جنگى ۲
- خدا: مدحهاى خدا ۲
- سپاه: هجوم به وسط سپاه ۱، ۲
- سوگند: سوگند به اسب مجاهدان ۱
- غزوه ذات السلاسل: ویژگیهاى اسبان مجاهدان غزوه ذات السلاسل ۳; قصه غزوه ذات السلاسل ۳; وقت هجوم مجاهدان غزوه ذات السلاسل ۳
- قرآن: سوگندهاى قرآن ۱، ۲
- مجاهدان: امداد به مجاهدان ۱
