الضحى ١١: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=و اما به نعمت پروردگار خویش پس زبان گشای‌
|-|معزی=و اما به نعمت پروردگار خویش پس زبان گشای‌
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره الضحى | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::11|١١]] | قبلی = الضحى ١٠ | بعدی = الضحى ١٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره الضحى | نزول = [[نازل شده در سال::2|٢ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::11|١١]] | قبلی = الضحى ١٠ | بعدی = الضحى ١٢  | کلمه = [[تعداد کلمات::5|٥]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«حَدِّثْ»: صحبت بدار. بازگو کن. بازگو کردن نعمت، شکرگزاری از آن با قول و فعل، امکان‌پذیر است. سپاس با زبان، و بذل و بخشش از آن. ذکر ثروت و قدرت برای تفاخر، مراد نیست.
«حَدِّثْ»: صحبت بدار. بازگو کن. بازگو کردن نعمت، شکرگزاری از آن با قول و فعل، امکان‌پذیر است. سپاس با زبان، و بذل و بخشش از آن. ذکر ثروت و قدرت برای تفاخر، مراد نیست.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۳۶


ترجمه

و نعمتهای پروردگارت را بازگو کن!

|و از موهبت پروردگارت [رسالت و معارف‌] سخن گوى
و از نعمت پروردگار خويش [با مردم‌] سخن گوى.
و اما نعمت پروردگارت را (که مقام نبوت و تقرب کامل به خدا یافتی، بر امت) باز گو.
و نعمت های پروردگارت را بازگو کن.
و از نعمت پروردگارت سخن بگوى.
و اما درباره نعمت پروردگارت [با سپاس‌] سخن بگوی‌
و به نعمت پروردگارت- نبوّت و قرآن و هدايت و ...- سخن گوى- كه شكر آن است-.
بلکه نعمتهای پروردگارت را بازگو کن (و از آنها صحبت بدار، و شکر آنها را با بذل و بخشش بگزار).
و اما به وسیله‌ی نعمت پروردگارت، پس (آن را) بازگو کن.
و اما به نعمت پروردگار خویش پس زبان گشای‌


الضحى ١٠ آیه ١١ الضحى ١٢
سوره : سوره الضحى
نزول : ٢ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٥
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«حَدِّثْ»: صحبت بدار. بازگو کن. بازگو کردن نعمت، شکرگزاری از آن با قول و فعل، امکان‌پذیر است. سپاس با زبان، و بذل و بخشش از آن. ذکر ثروت و قدرت برای تفاخر، مراد نیست.


تفسیر

نکات آیه

۱ - بازگو کردن نعمت هاى خدادادى و مستور نداشتن آنها از مردم، توصیه خداوند به پیامبر(ص) (و أمّا بنعمة ربّک فحدّث)

۲ - نعمت هاى خداوند به پیامبر(ص)، جلوه هاى ربوبیت او بوده و رشد و تربیت آن حضرت را به دنبال داشته است. (ربّک)

۳ - برخوردارى از جاى امن، هدایت و ثروت، نعمت هاى الهى و سزاوار بازگو کردن براى دیگران است. (فاوى ... فهدى ... فأغنى ... و أمّا بنعمة ربّک فحدّث)

۴ - صاحبان نعمت، باید هنگام بازگوکردن نعمت ها، به وابستگى آنها به خداوند، معترف باشند. (بنعمة ربّک فحدّث)

۵ - خداوند، خواهان بازگو شدن تحوّلات خوشایند زندگى پیامبر(ص) و مراحل رهایى آن حضرت از رنج یتیمى و ناآگاهى و فقر (ألم یجدک یتیمًا ... ضالاًّ ... عائلاً ... و أمّا بنعمة ربّک فحدّث)

موضوعات مرتبط

  • اقرار: اقرار به منشأ نعمت ۴
  • خدا: توصیه هاى خدا ۱، ۵; نشانه هاى ربوبیت خدا ۲; نعمتهاى خدا ۲
  • ذکر: اهمیت ذکر نعمت ۱; ذکر نعمت ۳، ۴; ذکر تاریخ محمد(ص) ۵
  • محمد(ص): توصیه به محمد(ص) ۱، ۵; فضایل محمد(ص) ۲; مربى محمد(ص) ۲; نشانه هاى تکامل محمد(ص) ۲; نعمتهاى محمد(ص) ۲
  • نعمت: مشمولان نعمت ۴; نعمت امنیت ۳; نعمت ثروت ۳; نعمت هدایت ۳

منابع