الصّابِئِين
از الکتاب
«صابئه» از «صبأ» گرفته شده، چون این طائفه از طریق حق و آئین انبیاء منحرف گشتند، لذا آنها را «صابئه» مى گویند.
در «فرهنگ دهخدا» پس از تأیید این که این کلمه عبرى است مى گوید: «صابئین» جمع «صَأْبى» و مشتق از ریشه عبرى (ص ـ ب ـ ع) به معناى فرو رفتن در آب (یعنى تعمید کنندگان) مى باشد. که به هنگام تعریب «ع» آن ساقط شده.
در «مصباح المنیر فیومى» آمده: «صبأ» به معناى کسى است که از دین خارج شده و به دین دیگرى گرویده.
ریشه کلمه
- صابئون (۳ بار)
کلمات نزدیک مکانی
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
