الصافات ١٧٠

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۱۸ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

(امّا هنگامی که این کتاب بزرگ آسمانی بر آنها نازل شد،) به آن کافر شدند؛ ولی بزودی (نتیجه کار خود را) خواهند دانست!

ولى [وقتى قرآن آمد] به آن كافر شدند پس به زودى خواهند دانست
ولى [وقتى قرآن آمد] به آن كافر شدند، و زودا كه بدانند!
و (دروغ می‌گفتند، زیرا آن قرآن بزرگ خدا آمد و) به آن کافر شدند و به زودی (کیفر خود را) خواهند دانست.
ولی [هنگامی که قرآن را برای هدایت آنان نازل کردیم] به آن کافر شدند و به زودی [و زر و وبال کفرشان را] خواهند دانست.
آنها به آن كتاب كافر شدند، و زودا كه خواهند فهميد.
ولی آن [کتاب آسمانی/ قرآن‌] را انکار کردند، زودا که بدانند
پس به آن- قرآن- كافر شدند، و زودا كه [سرانجام گمراهى خويش را] بدانند.
(آرزوی آنان جامه‌ی عمل به خود پوشید و بزرگترین کتاب آسمانی قرآن برای ایشان فرو فرستاده شد) و ایشان بدان کفر ورزیدند، و فرجام کار خود را خواهند دانست.
در نتیجه به آن کافر شدند، پس در آینده‌ای دور خواهند دانست!
پس کفر ورزیدند بدان پس زود است بدانند


الصافات ١٦٩ آیه ١٧٠ الصافات ١٧١
سوره : سوره الصافات
نزول : ٣ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«بِهِ»: به آن کتاب آسمانی که قرآن است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - مشرکان، به رغم ادعاى آمادگى براى ایمان آوردن به کتاب آسمانى، به قرآن کفر ورزیدند. (لو أنّ عندنا ذکرًا من الأوّلین . لکنّا عباد اللّه المخلصین . فکفروا به)

۲ - مشرکان در ادعاى آمادگى براى ایمان آوردن به کتاب آسمانى، غیر صادق و دروغگو بودند. (لو أنّ عندنا ذکرًا من الأوّلین ... فکفروا به)

۳ - مشرکانِ مخالف قرآن در صدراسلام، به کیفر و عذاب الهى تهدید شدند. (فکفروا به فسوف یعلمون) جمله «فسوف یعلمون» جمله اى است تهدید آمیز علیه مشرکانِ مخالف قرآن. در این که این تهدید مربوط به چه مسأله اى است و متعلق علم در (یعلمون) چیست، دو دیدگاه وجود دارد: ۱- عذاب استیصال، ۲- پى آمدهاى ناگوار اجتماعى و فردى کفر و شکست خوردن جبهه کفر در آینده نزدیک. برداشت یاد شده مبتنى بردیدگاه نخست است.

۴ - اعلام خداوند مبنى بر شکست خوردن مشرکان مخالف قرآن و گرفتار شدن آنان به پى آمدهاى سوء کفرشان در آینده نزدیک (فکفروا به فسوف یعلمون)

روایات و احادیث

۵ - «عن أبى جعفر(ع) فى قوله «و إن کانوا لیقولون . لو أنّ عندنا ذکراً من الأوّلین . لکنّا عباد اللّه المخلصین» فهم کفّار قریش کانوا یقولون: قاتل اللّه الیهود و النصارى کیف کذبوا أنبیاءهم! أما و اللّه لو کان عندنا ذکراً من الأوّلین لکنّا عباد اللّه المخلصین یقول اللّه: «فکفروا به» حین جاءهم محمّد(ص)...;[۱] از امام باقر(ع) درباره سخن خداوند «و إن کانوا لیقولون لو أنّ عندنا ذکراً من الأوّلین لکنّا عباد اللّه المخلصین» روایت شده که فرمود: آنان کفار قریش بودند که مى گفتند: نفرین بر یهود و نصارا! چگونه پیامبران خود را تکذیب کردند. به خدا قسم! اگر یکى از کتاب هاى آسمانى پیشینیان نزد ما بود، به آنها ایمان مى آوردیم و از بندگان خالص خدا مى شدیم; اما هنگامى که حضرت محمد(ص) بر آنان مبعوث شد به آن حضرت کفر ورزیدند».

موضوعات مرتبط

  • اسلام: تاریخ صدر اسلام ۵
  • خدا: پیشگویى خدا ۴
  • قرآن: تهدید مکذبان قرآن ۳; شکست مکذبان قرآن ۴; مکذبان قرآن ۱
  • قریش: کافران قریش ۵
  • کفر: آثار کفر ۴
  • محمد(ص): مکذبان محمد(ص) ۵
  • مشرکان: تهدید مشرکان صدراسلام ۳; دروغگویى مشرکان ۲; شکست مشرکان ۴; کفر مشرکان ۱; لجاجت مشرکان ۱

منابع

  1. تفسیر قمى، ج ۲، ص ۲۲۷; نورالثقلین، ج ۴، ص ۴۴۰، ح ۱۲۸.