الشمس ١٣

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۳۶ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

و فرستاده الهی [= صالح‌] به آنان گفت: «ناقه خدا [= همان شتری که معجزه الهی بود] را با آبشخورش واگذارید (و مزاحم آن نشوید)!»

|پس پيامبر خدا به آنها گفت ناقه خدا را با آب خوردنش [آزاد] گذاريد
پس فرستاده خدا به آنان گفت: «زنهار! ماده‌شتر خدا و [نوبت‌] آب‌خوردنش را [حرمت نهيد]».
و رسول خدا (صالح) به آنها گفت: این ناقه آیت خداست، از خدا بترسید و آن را سیراب گردانید.
پس فرستاده خدا به آنان گفت: ناقه خدا و آبشخورش را [واگذارید]
پيامبر خدا به آنها گفت كه ماده‌شتر خدا را با آبشخورش واگذاريد.
حال آنکه پیامبر خدا به آنان گفته بود این شتر خداوند است، او و بهره آبش را رعایت کنید
پس پيامبر خدا- صالح- به آنان گفت: ماده‌شتر خداى را با آبشخورش واگذاريد- آزارش مكنيد و از آب خوردن بازش مداريد-.
فرستاده‌ی خدا (صالح) بدیشان گفت: کاری به شتر خدا نداشته باشید و او را از نوبت آبش باز ندارید.
پس فرستاده‌ی خدا به آنان گفت: «زنهار! ماده شتر خدا را و (نوبت) آب خوردنش را (حرمت نهید).»
پس گفت بدیشان پیمبر خدا اشتر خدا را و آبشخورش‌


الشمس ١٢ آیه ١٣ الشمس ١٤
سوره : سوره الشمس
نزول : ٢ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٨
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«نَاقَةَ اللهِ»: شتر خدا (نگا: اعراف / و ، هود / ، اسراء / ، قمر / ). تحذیر است و واژه ناقه مفعولٌ‌به فعل محذوف (إِحْذَرُوا) است. «سُقْیَا»: نوبت آب آشامیدن. حِصّه‌ی آب (نگا: شعراء / .


تفسیر

نکات آیه

۱ - حضرت صالح(ع)، رسول خدا و پیامبر قوم ثمود بود. (فقال لهم رسول اللّه) ذکر وصف «رسالت» به جاى نام صالح(ع) تأکید بر الهى بودن گفته هاى آن حضرت است.

۲ - ناقه صالح، معجزه الهى و نشانه رسالت آن حضرت بود. (فقال لهم رسول اللّه ناقة اللّه) اضافه «ناقة» به «اللّه» - پس از بیان رسالت صالح(ع) - بیانگر معجزه بودن آن براى اثبات رسالت او است.

۳ - ناقه صالح، حیوانى با عظمت و داراى حرمتى ویژه در پیشگاه خداوند (ناقة اللّه) استناد «ناقة» به «اللّه» و عنایت ویژه به آزار ندیدن آن و توصیه به دستبرد نزدن مردم به سهمیه آب آن، بیانگر احترام و ارج مندى خاص آن حیوان، در نزد خداوند است.

۴ - آفرینش ناقه صالح، به طور غیرعادى و خارج از اسباب و علل طبیعى بود. (ناقة اللّه) از آن جا که همه موجودات، مملوک خدایند، اضافه «ناقة» به نام جلاله «اللّه»، بیانگر ویژگى آن است و از دخالت مستقیم خداوند، در پیدایش آن حکایت دارد.

۵ - بهره مند ساختن ناقه صالح از آب آشامیدنى، داراى برنامه اى خاص بود. (و سقیها) «سَقْى» و «سُقْیا»، به معناى در اختیار نهادن نوشیدنى است (مفردات) و «سُقْیا» اسم مصدر براى «سَقْى» مى باشد (العین). اضافه این کلمه به ضمیر «ناقة» و نیز برحذر داشتن قوم ثمود از بى توجّهى به آن، نشانه آن است که مردم درباره آب آشامیدنى ناقه، وظیفه خاصى داشتند.

۶ - حضرت صالح(ع)، قوم ثمود را از بى توجّهى به ناقه و برنامه آب خوردن آن، برحذر داشت. (فقال لهم رسول اللّه ناقة اللّه و سقیها) عامل نصب «ناقة اللّه»، فعلى است که بر تحذیر دلالت دارد (نظیر «احذروا). کلمه «سقیاها» عطف بر آن است و مراد، برحذر داشتن مردم از آزاررسانى و منع آب است.

۷ - لزوم حفاظت از ناقه صالح و رعایت برنامه شرب آن، دستورى از جانب خداوند بود. (فقال لهم رسول اللّه ناقة اللّه و سقیها) وصف «رسول اللّه»، نشانگر الهى بودن دستور است.

موضوعات مرتبط

  • خدا: اوامر خدا ۷
  • رسولان خدا :۱
  • صالح(ع): آب دهى شتر صالح(ع) ۵; اعجاز خلقت شتر صالح(ع) ۴; دلایل نبوت صالح(ع) ۲; شتر صالح(ع) ۲; عظمت شتر صالح(ع) ۳; قداست شتر صالح(ع) ۳; قصه صالح(ع) ۵; محافظت از شتر صالح(ع) ۷; معجزه صالح(ع) ۲; نبوت صالح(ع) ۱; نواهى صالح(ع) ۶; نهى از بى اعتنایى به شتر صالح(ع) ۶
  • قوم ثمود: تقسیم آب در قوم ثمود ۵، ۶، ۷; نهى به قوم ثمود ۶

منابع