الشعراء ١٦٩

از الکتاب
کپی متن آیه
رَبِ‌ نَجِّنِي‌ وَ أَهْلِي‌ مِمَّا يَعْمَلُونَ‌

ترجمه

پروردگارا! من و خاندانم را از آنچه اینها انجام می‌دهند رهایی بخش!»

پروردگارا! من و كسان مرا از آنچه مى‌كنند نجات بخش
پروردگارا، مرا و كسان مرا از آنچه انجام مى‌دهند رهايى بخش.»
بار الها، من و اهل بیتم را از (عقاب) این عمل زشت قوم نجات بخش.
پروردگارا! مرا و خانواده ام را [از آثار، وزر و وبال] آنچه انجام می دهند، نجات بده؛
اى پروردگار من، مرا و كسانم را از عاقبت عملى كه مى‌كنند رهايى بخش.
پروردگارا مرا و خانواده‌ام را از شر کاری که می‌کنند رهایی ده‌
پروردگارا، مرا و خاندان مرا از آنچه مى‌كنند رهايى بخش.
پروردگارا! مرا و اهل و عیال و پیروان مرا از (عذابی که سزاوار) کارهای ایشان (است) به دور و محفوظ دار!
«پروردگارم! مرا و کسانم را از آنچه انجام می‌دهند رهایی بخش.»
پروردگارا برهان مرا و خاندانم را از آنچه می‌کنند

“My Lord, save me and my family from what they do.”
ترتیل:
ترجمه:
الشعراء ١٦٨ آیه ١٦٩ الشعراء ١٧٠
سوره : سوره الشعراء
نزول : ٣ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٦
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أَهْلِی»: مراد از اهل، افراد مؤمن خانواده و همه پیروان است. «مِمَّا یَعْمَلُونَ»: از آنچه انجام می‌دهند. مراد نجات از بلا و عذاب درهم کوبنده‌ای است که زشتکاریها و گناهان ایشان به دنبال دارد.


تفسیر

تفسیر نور (محسن قرائتی)


قالَ إِنِّي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقالِينَ «168» رَبِّ نَجِّنِي وَ أَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ «169»

لوط گفت: من مخالف شديد كردار شما هستم. پروردگارا! من و كسان مرا از (شرّ) آنچه انجام مى‌دهند رهايى بخش.

تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)



رَبِّ نَجِّنِي وَ أَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ (169)

رَبِّ نَجِّنِي وَ أَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ‌: پروردگارا نجات فرما مرا و كسان مرا از شآمت و سوء عاقبت آنچه مى‌كنند. مراد او اهل ايمان بودند، و لذا زن او با آنكه از اهل بيت او بود هلاك شد چنانكه فرمايد:


تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)


كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ (160) إِذْ قالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَ لا تَتَّقُونَ (161) إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (162) فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ (163) وَ ما أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلى‌ رَبِّ الْعالَمِينَ (164)

أَ تَأْتُونَ الذُّكْرانَ مِنَ الْعالَمِينَ (165) وَ تَذَرُونَ ما خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُمْ مِنْ أَزْواجِكُمْ بَلْ أَنْتُمْ قَوْمٌ عادُونَ (166) قالُوا لَئِنْ لَمْ تَنْتَهِ يا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ (167) قالَ إِنِّي لِعَمَلِكُمْ مِنَ الْقالِينَ (168) رَبِّ نَجِّنِي وَ أَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ (169)

فَنَجَّيْناهُ وَ أَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (170) إِلاَّ عَجُوزاً فِي الْغابِرِينَ (171) ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (172) وَ أَمْطَرْنا عَلَيْهِمْ مَطَراً فَساءَ مَطَرُ الْمُنْذَرِينَ (173) إِنَّ فِي ذلِكَ لَآيَةً وَ ما كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (174)

وَ إِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (175)

ترجمه‌

تكذيب كردند قوم لوط فرستادگان را

هنگاميكه گفت بآنها


جلد 4 صفحه 123

برادرشان لوط آيا نمى‌پرهيزيد

همانا من براى شما پيمبرى امينم‌

پس بترسيد از خدا و اطاعت كنيد مرا

و نميخواهم از شما بر آن هيچ مزدى نيست مزد من مگر بر پروردگار جهانيان‌

آيا وارد ميشويد بر پسران از اهل عالم‌

و واميگذاريد آنچه را آفريد براى شما پروردگارتان از جفتهاتان بلكه شمائيد گروهى تعدّى كنندگان‌

گفتند هر آينه اگر باز نه ايستادى اى لوط البته خواهى بود از بيرون كرده شدگان‌

گفت همانا من كردار شما را از دشمنانم‌

پروردگارا نجات ده من و كسان مرا از آنچه ميكنند

پس نجات داديم او و كسانش را همگى‌

مگر پير زنى كه بود در باقى ماندگان‌

پس هلاك كرديم ديگران را

و بارانديم بر آنها بارانى پس بد بود باران بيم داده شدگان‌

همانا در اين آيتى است و نباشند بيشترشان گروندگان‌

و همانا پروردگار تو او است تواناى مهربان.

تفسير

خداوند متعال بعد از پنج آيه كه تفسير آنها در قصص سابقه گذشت قول حضرت لوط را كه شرح حال آن در سوره اعراف مستوفى ذكر شد نقل نموده كه بقوم خود بر سبيل انكار و ملامت فرمود آيا شما از ميان اهل عالم براى دفع شهوت مردانرا اختيار نموديد و با آنها نزديكى ميكنيد با آنكه اين عمل قبيح و مضرّى است و وامى‌گذاريد و نزديكى نميكنيد با آنچه خدا خلق فرموده براى انتفاع شما از جنس زنانتان با آنكه آنها بهتر و پاكيزه‌ترند براى آن عمل پس شما مردمان مستقيمى نيستيد بلكه متعدّى و متجاوز از حدّ اعتدال و از حلال به حرام و از پاكيزه به پليديد يا دشمن انسانيّت و اخلاقيد كه چنين عمل شنيعى را مرتكب ميشويد قوم در جواب گفتند از اين سخنان دست بردار والا تو را نفى بلد خواهيم نمود و بايد از ميان ما بيرون بروى آنحضرت فرمود من با اين كار شما بسيار مخالفم بطوريكه نميتوانم به بينم و چيزى نگويم و از خدا خواست كه او و خانواده‌اش را از تبعات و وبال اعمال آنها نجات دهد و خداوند اجابت فرمود و او و تمام خانواده و پيروانش را در وقت نزول عذاب از ميان آنها خارج فرمود و فقط زنش را كه پيرو موافق با آنها و مخالف با او بود با قوم باقى گذارد و همه بهلاكت رسيدند ببارانيكه از سنگ بر آنها باريد و بد بارانى بود براى كسانيكه بيم دادند آنها را انبيا از خدا ولى بخرجشان نرفت و بعاقبت وخيم‌


جلد 4 صفحه 124

آن گرفتار شدند و تفصيل اين قضايا در سور سابقه كه شرح حال انبياء در آنها ذكر شده گذشته است و آيات اخيره در قصص سابقه، مفسر و نكته تكرار آن اخيرا مبيّن گرديد.

اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)


رَب‌ِّ نَجِّنِي‌ وَ أَهلِي‌ مِمّا يَعمَلُون‌َ (169)

پروردگار ‌من‌ نجات‌ ده‌ مرا و اهل‌ مرا ‌از‌ آنچه‌ اينها عمل‌ ميكنند.

خداوند ‌هم‌ دعاء ‌او‌ ‌را‌ مستجاب‌ فرمود ملائكه‌ آمدند ‌بعد‌ ‌از‌ آنكه‌ نزد ابراهيم‌ رفتند و بشارت‌ ‌به‌ اسحق‌ دادند و باو خبر دادند ‌که‌ ‌ما آمده‌ايم‌ ‌براي‌ اهلاك‌ قوم‌ لوط سپس‌ آمدند نزد لوط ‌در‌ بسياري‌ ‌از‌ سور قرآني‌ شرح‌ ‌آن‌ بيان‌ ‌شده‌ بحضرت‌ لوط گفتند قالُوا يا لُوطُ إِنّا رُسُل‌ُ رَبِّك‌َ لَن‌ يَصِلُوا إِلَيك‌َ فَأَسرِ بِأَهلِك‌َ بِقِطع‌ٍ مِن‌َ اللَّيل‌ِ وَ لا يَلتَفِت‌ مِنكُم‌ أَحَدٌ إِلَّا امرَأَتَك‌َ إِنَّه‌ُ مُصِيبُها ما أَصابَهُم‌ إِن‌َّ مَوعِدَهُم‌ُ الصُّبح‌ُ أَ لَيس‌َ الصُّبح‌ُ بِقَرِيب‌ٍ (هود ‌آيه‌ 81).

82

برگزیده تفسیر نمونه


]

(آیه 169)- سر انجام آن همه اندرزها و نصیحتها اثر نگذارد، فساد سراسر جامعه آنها را به لجنزار متعفنی مبدل ساخت، اتمام حجت به اندازه کافی شد.

رسالت لوط (ع) به آخر رسیده است.

در مقام نیایش و تقاضا به پیشگاه خداوند بر آمده چنین عرض کرد:

«پروردگارا! من و خاندانم را از آنچه اینها انجام می‌دهند رهایی بخش» (رَبِّ نَجِّنِی وَ أَهْلِی مِمَّا یَعْمَلُونَ).

نکات آیه

۱ - ناامیدى لوط(ع) از هدایت پذیرى قوم خویش (ربّ نجّنى و أهلى ممّا یعملون) اقدام لوط(ع) به طرح درخواست نجات از پیشگاه خداوند، نشان مى دهد که او از هدایت قومش کاملاً مأیوس شده بود.

۲ - التجاى لوط(ع) به درگاه پروردگار، براى نجات خود و نزدیکانش از شر کردار منحرفان (ربّ نجّنى و أهلى ممّا یعملون)

۳ - محیط آلوده به انحراف و فساد، غیرقابل تحمل براى مردان خدا (ربّ نجّنى و أهلى ممّا یعملون)

۴ - لزوم دورى جستن از محیط فساد، در صورت یأس از اصلاح آن (ربّ نجّنى و أهلى ممّا یعملون)

۵ - خانواده و کسان لوط(ع)، تنها مؤمنان به وى و پیراسته از کردار زشت قوم لوط (ربّ نجّنى و أهلى ممّا یعملون) از این که لوط(ع) تنها براى خود و کسانش در خواست نجات کرد، روشن مى شود که تنها آنان به وى ایمان آورده بودند.

۶ - ربوبیت الهى، پناهگاه مردان خدا در تنگناها (ربّ نجّنى)

۷ - دعا والتجاى حضرت لوط(ع) به درگاه پروردگار، براى نجات خود و کسانش از پى آمدهاى سوء کردار قوم خود (عذاب) (ربّ نجّنى و أهلى ممّا یعملون) برداشت یاد شده مبتنى بر این احتمال است که مضافى در تقدیر باشد (من وبال ما یعملون); یعنى، پروردگارا! من و کسانم را از وزر و وبال عمل آنان نجات بخش. گفتنى است آیه بعد - که نجات لوط و اهلش رااز عذاب مطرح مى کند - تأیید کننده همین برداشت است.

۸ - گناهان جنسى، داراى آثار و تبعات فراگیر نسبت به کل جامعه (ربّ نجّنى و أهلى ممّا یعملون)

موضوعات مرتبط

  • انحراف جنسى: آثار اجتماعى انحراف جنسى ۸
  • اولیاءالله: التجاى اولیاءالله ۶; اولیاءالله و جامعه فاسد ۳
  • جامعه: اهمیت اعراض از فاسد ۴
  • خدا: التجا به ربوبیت خدا ۶
  • سختى: التجا در سختى ۶
  • قوم لوط: هدایت ناپذیرى قوم لوط ۱
  • لوط(ع): ایمان خانواده لوط(ع) ۵; تنزیه خانواده لوط(ع) ۵; درخواست نجات خانواده لوط(ع) ۲، ۷; درخواست نجات لوط(ع) ۲، ۷; دعاى لوط(ع) ۲، ۷; قصه لوط(ع) ۱، ۲، ۵، ۷; مؤمنان به لوط(ع) ۵; یأس لوط(ع) ۱
  • یأس: آثار یأس از اصلاح جامعه ۴

منابع