الرّشْد
از الکتاب
«رُشْد» در اصل، به معناى راه یافتن به مقصد است و در سوره «انبیاء» ممکن است اشاره به حقیقت توحید باشد که ابراهیم(علیه السلام)از سنین کودکى از آن آگاه شده بود، و ممکن است، اشاره به هر گونه خیر و صلاح به معناى وسیع کلمه، بوده باشد. بنابراین «رشد» تعبیر بسیار گسترده و جامعى است که هر گونه امتیازى را در بر مى گیرد، راهى است صاف، بدون پیچ و خم، روشن و واضح که پویندگان را به سرمنزل سعادت و کمال مى رساند.
ریشه کلمه
- رشد (۱۹ بار)
کلمات نزدیک مکانی
وَ لا إِن يَرَوْا سَبِيل تَبَيّن يَتّخِذُوه إِلَى فَآمَنّا مِن عَجَبا بِه يَهْدِي الْغَي قَد الدّين قُرْآنا سَبِيلا فَمَن يَکْفُر فِي لَن سَمِعْنَا إِنّا نُشْرِک بِهَا إِکْرَاه بِالطّاغُوت الْعَظِيم بِرَبّنَا فَقَالُوا يُؤْمِنُوا الْعَلِي أَحَدا الْجِن يُؤْمِن آيَة الغَي بِاللّه فَقَد کُل
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
