التحريم ٨

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ‌ آمَنُوا تُوبُوا إِلَى‌ اللَّهِ‌ تَوْبَةً نَصُوحاً عَسَى‌ رَبُّکُمْ‌ أَنْ‌ يُکَفِّرَ عَنْکُمْ‌ سَيِّئَاتِکُمْ‌ وَ يُدْخِلَکُمْ‌ جَنَّاتٍ‌ تَجْرِي‌ مِنْ‌ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ يَوْمَ‌ لاَ يُخْزِي‌ اللَّهُ‌ النَّبِيَ‌ وَ الَّذِينَ‌ آمَنُوا مَعَهُ‌ نُورُهُمْ‌ يَسْعَى‌ بَيْنَ‌ أَيْدِيهِمْ‌ وَ بِأَيْمَانِهِمْ‌ يَقُولُونَ‌ رَبَّنَا أَتْمِمْ‌ لَنَا نُورَنَا وَ اغْفِرْ لَنَا إِنَّکَ‌ عَلَى‌ کُلِ‌ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ

ترجمه

ای کسانی که ایمان آورده‌اید بسوی خدا توبه کنید، توبه‌ای خالص؛ امید است (با این کار) پروردگارتان گناهانتان را ببخشد و شما را در باغهایی از بهشت که نهرها از زیر درختانش جاری است وارد کند، در آن روزی که خداوند پیامبر و کسانی را که با او ایمان آوردند خوار نمی‌کند؛ این در حالی است که نورشان پیشاپیش آنان و از سوی راستشان در حرکت است، و می‌گویند: «پروردگارا! نور ما را کامل کن و ما را ببخش که تو بر هر چیز توانائی!»

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! به درگاه خدا توبه كنيد، توبه‌اى راستين و خالص، اميد است كه پروردگار شما بدى‌هايتان را از شما بزدايد و شما را به باغ‌هايى كه از پاى درختانش نهرها جارى است در آورد. روزى كه خدا، پيامبر و كسانى را كه با او ايمان آورده‌اند خوا

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، به درگاه خدا توبه‌اى راستين كنيد، اميد است كه پروردگارتان بديهايتان را از شما بزدايد و شما را به باغهايى كه از زير [درختان‌] آن جويبارها روان است درآورد. در آن روز خدا پيامبر [خود] و كسانى را كه با او ايمان آورده بودند خوار نمى‌گرداند: نورشان از پيشاپيش آنان، و سمت راستشان، روان است. مى‌گويند: «پروردگارا، نور ما را براى ما كامل گردان و بر ما ببخشاى، كه تو بر هر چيز توانايى.»

الا ای مؤمنان، به درگاه خدا توبه نصوح (با خلوص و دوام) کنید، باشد که پروردگارتان گناهانتان را مستور گرداند و شما را در باغهای بهشتی که زیر درختانش نهرها جاری است داخل کند در آن روزی که خدا پیغمبر خود و گرویدگان به او را ذلیل نسازد (بلکه عزیز و سرفراز ابد گرداند، در آن روز) نور (ایمان و عبادت) آنها در پیش رو و سمت راست ایشان می‌رود (و راه بهشتشان می‌نماید) و در آن حال (به شوق و نشاط) گویند: پروردگارا، تو نور ما را به حد کمال رسان و ما را (به لطف و کرم خود) ببخش که البته تو بر هر چیز توانایی.

ای مؤمنان! به پیشگاه خدا توبه کنید، توبه ای خالص [که شما را از بازگشت به گناه بازدارد]؛ امید است پروردگارتان گناهانتان را از شما محو کند و شما را به بهشت هایی که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است، درآورد، در آن روزی که خدا پیامبر و کسانی که با او ایمان آورده اند، خوار نمی کند، نورشان پیشاپیش آنان و از سوی راستشان شتابان حرکت می کند، می گویند: پروردگارا! نور ما را برای ما کامل کن و ما را بیامرز که تو بر هر کاری توانایی.

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، به درگاه خدا توبه كنيد؛ توبه‌اى از روى اخلاص. باشد كه پروردگارتان گناهانتان را محو كند و شما را به بهشتهايى داخل كند كه در آن نهرها جارى است. در آن روز، خدا پيامبر و كسانى را كه با او ايمان آورده‌اند فرو نگذارد، و نورشان پيشاپيش و سمت راستشان در حركت باشد. مى‌گويند: اى پروردگار ما، نور ما را براى ما به كمال رسان و ما را بيامرز، كه تو بر هر كارى توانا هستى.

ای مؤمنان به درگاه خداوند توبه‌ای خالصانه کنید، چه بسا پروردگارتان گناهانتان را از شما بزداید و شما را به بوستانهایی که جویباران از فرودست آن جاری است، در آورد [در] روزی که خداوند پیامبر و ایمان آوردگان همراه او را فرو نگذارد، نورشان در پیشاپیش و سمت راستشان می‌شتابد، گویند پروردگارا نور ما را برای ما به کمال برسان، و ما را بیامرز، که تو بر هر کاری توانایی‌

اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد، به خداى بازگرديد- توبه كنيد- بازگشتى به صدق و اخلاص- كه از روى پشيمانى بر گناه و ترك آن و استغفار باشد- اميد است پروردگارتان بديهاتان را از شما بزدايد و شما را به بهشتهايى درآرد كه از زير آنها جويها روان است، روزى كه خدا پيامبر و كسانى را كه با او ايمان آورده‌اند خوار نسازد- بلكه با واردكردنشان به بهشت گرامى‌شان دارد-، نورشان پيشاپيش ايشان و از سوى راستشان مى‌رود، مى‌گويند: پروردگارا، نور ما را براى ما كامل ساز و ما را بيامرز، كه تو بر هر چيزى توانايى.

ای مؤمنان! به درگاه خدا برگردید و توبه‌ی خالصانه‌ای بکنید، شاید پروردگارتان گناهانتان را محو نماید و بزداید، و شما را به باغهای بهشتی داخل گرداند که از زیر (کاخها و درختان) آن رودبارها روان است. این کار در روزی خواهد بود که خداوند پیغمبر و کسانی را خوار و سبک نمی‌دارد که با او ایمان آورده‌اند. (بلکه ایشان را والا می‌گرداند و به درجات بالا می‌رساند). نور (ایمان و عمل صالح) ایشان، پیشاپیش و سوی راستشان (رو به جانب بهشت) در حرکت است. (وقتی که خاموش شدن نور منافقان را می‌بینند، رو به درگاه خدا می‌کنند و) می‌گویند: پروردگارا! نور ما را کامل گردان (تا در پرتو آن به بهشت برسیم) و ما را ببخشای، چرا که تو بر هر چیزی بس توانائی.

هان ای کسانی که ایمان آوردید! سوی خدا بازگشتی بسیار ناصحا‌نه کنید. امید است که پروردگارتان بدی‌هایتان را از شما بزداید و شما را به باغ‌هایی که از زیر (درختان)شان نهرها روان است در آورد. روزی که خدا پیامبر برجسته(ی خود) و کسانی را که با او ایمان آورده بودند خوار نمی‌گرداند، نورشان از پیشاپیش آنان و سمت راستشان می‌شتابد، گویند: «پروردگارمان! نورمان را برایمان کامل گردان و برایمان (گناهانمان را) بپوشان، که تو بر هر چیزی بسیار توانایی.»

ای آنان که ایمان آوردید توبه کنید بسوی خدا توبه نصوح امید است پروردگار شما بسترد از شما بدیهای شما را و درآرد شما را باغهائی که روان است زیر آنها جویها روزی که خوار نگرداند خدا پیمبر و آنان را که ایمان آوردند با او پرتو ایشان می‌دود پیش روی ایشان و بر سوی راستشان گویند پروردگارا تمام گردان برای ما نور ما را و بیامرز ما را که توئی بر همه چیز توانا

التحريم ٧	آیه ٨	التحريم ٩
سوره : سوره التحريم نزول : اطلاعات آماری تعداد کلمات : ٥٠ تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«نَصُوحاً»: از روی اخلاص. خالصانه. صیغه مبالغه است. توبه نَصُوح، باید این ویژگیها را داشته باشد، ترک گناه، پشیمان شدن از گناه، تصمیم بر برنگشتن به گناه، ردّ مظالم و بازپرداخت حق به صاحبان آن. «نُورُهُمْ یَسْعی»: (نگا: حدید / و ). «أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا»: درخواست تکمیل نور یا از سوی همه مؤمنان است، و این تقاضا وقتی است که نور منافقان خاموش می‌گردد. مؤمنان از خدای متعال می‌خواهند که تا رسیدن به بهشت نورشان بماند. یا این که نور برخی از مؤمنان، ضعیف بوده و درخواست می‌نمایند که نورشان پرتو و تابندگی بیشتری داشته باشد.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

يَوْمَ‌ يَقُولُ‌ الْمُنَافِقُونَ‌ وَ... (۷)

يَکَادُ الْبَرْقُ‌ يَخْطَفُ‌... (۵) وَ إِذَا صُرِفَتْ‌ أَبْصَارُهُمْ‌... (۴)

تفسیر

• آيات ۱ - ۹، سوره تحريم
• مقصود از تحريم پيامبر(ص ) آنچه را كه خدا برايشحلال كرده (لم تحرم ما احل الله لك )
• افشاى سر پيامبر(ص ) و آزار او توسط يكى از همسرانش (حفضه دختر عمو)
• پشتيبانى خدا و جبرئيل و صالح مؤ منين و ملائكه از آن حضرت صلى الله عليه و آله وسلم
• لحن و بيان عجيبى كه در آيات متضمن پشتيبانى و تاءييدرسول الله (ص ) به كار رفته است
• اشاره به اينكه همه همسران پيامبر(ص ) نيكوكار و ماءجر نبوده اند
• بيان اينكه ملاك بهتر و برترى مفاد ((ازواجا خيرا منكن )) توبه و قننوت (اطاعت ) است
• مراد از توصيف ملائكه موكل بر جهنم به غلاظ و شداد بودن و اينكه : ((لا يعصون اللهما امرهم و يفعلون ما يؤ مرون ))
• توضيحى راجع به مكلف بودن ملائكه
• در قيامت جزا عبارت است از خود عمل و عذر خواهى در آن روز بلا اثر است
• معناى ((توبه نصوح )) كه خداوند به آن امر فرموده است
• دو احتمال در معناى جمله :((يوم لا يخزى الله النبى و الذين آمنوا معه ....))
• مقصود از دعاى مؤ منين در قيامت : ((ربنا اتمم لنا نورنا...))
• مراد از امر به جهاد با منافقين به پيامبر اكرم (ص )
• رواياتى در ذيل آيات نخست سوره تحريم و شاءننزول آن آيات
• نقد و بررسى روايات فوق
• شاءن نزول آيه تريم به نقل عمر بن الخطاب
• رواياتى راجع به اينكه منظور از ((صالح المؤ منين )) على (ع ) است
• چگونه اهل خود را از آتش خفظ كنيم (قوا انفسكم و اهليكم نارا...)
• چند روايت پيرامون مراد از توبه نصوح و راجع به نور مؤ منين در روز قيامت

• آيه ۶-۸
• آيه و ترجمه
• تفسير:
• نكته ها:
• ۱ - تعليم و تربيت خانواده
• ۲ - توبه درى به سوى رحمت خدا

• تفسیر آیات

• تفسیر آیات

نکات آیه

۱ - توصیه خداوند به مؤمنان، مبنى بر توبه خالص و صادقانه (توبه نصوح) به درگاه الهى (یأیّها الذین ءامنوا توبوا إلى اللّه توبة نصوحًا) «نصوح» (از ماده «نُصح» در مقابل «غش»)، صیغه مبالغه و به معناى خلوص و صدق است. بنابراین توبه نصوح; یعنى، توبه خالصانه و صادقانه.

۲ - مؤمنان، هرگز از خطا و گناه مصون نبوده و نیازمند به توبه خالصانه به درگاه الهى اند. (یأیّها الذین ءامنوا توبوا إلى اللّه توبة نصوحًا عسى ربّکم أن یکفّر عنکم سیّئاتکم)

۳ - توبه خالصانه، عامل زدایش بدى ها و کفّاره گناهان (توبوا إلى اللّه ... عسى ربّکم أن یکفّر عنکم سیّئاتکم)

۴ - خالصانه و صادقانه بودن توبه، شرط پذیرش آن از سوى خداوند است. (توبوا إلى اللّه توبة نصوحًا)

۵ - توبه خالصانه، عامل ورود به بهشت (توبوا إلى اللّه توبة نصوحًا ... و یدخلکم جنّ-ت)

۶ - توبه خالصانه، موجب امیدوارى بندگان به لطف و عنایت خداوند است. (توبوا إلى اللّه توبة نصوحًا عسى ربّکم) مطلب یاد شده، از تعبیر «عسى ربّکم» استفاده مى شود.

۷ - نقش سازنده امید، در انگیزش انسان به توبه و رجوع به درگاه الهى (توبوا إلى اللّه توبة نصوحًا عسى ربّکم أن یکفّر عنکم سیّئاتکم و یدخلکم جنّ-ت)

۸ - بهشت، داراى بوستان هاى متعدد با نهرهاى روان در قسمت زیرین آنها (جنّ-ت تجرى من تحتها الأنهر) «جنّة» (مفرد «جنّات») به معناى بوستان است.

۹ - پیامبر(ص) و مؤمنان همراه او، به دور از هرگونه خذلان و رسوایى و برخوردار از کرامت و عزّت در قیامت (یوم لایخزى اللّه النبىّ و الذین ءامنوا معه)

۱۰ - کافران، دچار خذلان و رسوایى در عرصه قیامت (یوم لایخزى اللّه النبىّ و الذین ءامنوا معه) استثنا شدن پیامبر(ص) و مؤمنانِ همراه او از خذلان روز قیامت، بیانگر آن است که دیگران (کافران) دچار آن خواهند بود.

۱۱ - ایمان و همراهى در امر دین، موجب مصونیت از خذلان اخروى است. (یوم لایخزى اللّه النبىّ و الذین ءامنوا معه) موضوع تعاون و همراهى در برداشت یاد شده، از تعبیر «معه» استفاده مى شود.

۱۲ - حضور مؤمنان در عرصه قیامت، با درخشش نور از وجود آنان (نورهم یسعى بین أیدیهم و بأیمنهم)

۱۳ - مؤمنان در عرصه قیامت، از خداوند خواستار اتمام و ازدیاد نور خویش اند. (یقولون ربّنا أتمم لنا نورنا)

۱۴ - ایمان و تعاون در امر دین، موجب نورانیت انسان ها در عرصه قیامت (نورهم یسعى بین أیدیهم و بأیمنهم یقولون ربّنا أتمم لنا نورنا)

۱۵ - مؤمنان در عرصه قیامت، خواستار آمرزش الهى اند. (و اغفرلنا)

۱۶ - ایمان و همراهى در امر دین، موجب جلب آمرزش الهى (و الذین ءامنوا معه ... یقولون ... و اغفرلنا)

۱۷ - خداوند، بر هر چیزى توانا است. (إنّک على کلّ شىء قدیر)

۱۸ - قدرت خداوند، مطلق و بى پایان است. (إنّک على کلّ شىء قدیر)

۱۹ - قدرت مطلق و بى پایان خداوند، مقتضى امید و دلبستگى مؤمنان به استجابت دعایشان در درگاه الهى (یقولون ربّنا أتمم لنا نورنا و اغفرلنا إنّک على کلّ شىء قدیر) برداشت یاد شده، با توجه به این نکته است که جمله «إنّک على کلّ شىء قدیر» در مقام تعلیل براى دعاها و درخواست هاى مؤمنان از خداوند است.

روایات و احادیث

۲۰ - «عن أبى الصَّباح الکِنانىّ، قال: سألت أباعبداللّه(ع) عن قول اللّه عزّوجلّ: «یا أیّها الذین آمنوا توبوا إلى اللّه توبة نصوحاً» قال: یتوب العبد من الذنب ثمّ لایعود فیه; ابوالصباح کنانى گوید: از امام صادق(ع) درباره سخن خداوند عزّوجلّ: «...توبوا إلى اللّه توبة نصوحاً» سؤال کردم، فرمود: [توبه نصوح ]آن است که بنده از گناه توبه کند و به آن بازنگردد».

۲۱ - «عن أبى عبداللّه(ع) قال: التوبة النصوح أن یکونَ باطنُ الرّجل کظاهره و أفضل; امام صادق(ع) فرمود: توبه نصوح آن است که باطن و نهان شخص مثل ظاهرش و [بلکه] بهتر باشد».

۲۲ - «عن أبى عبداللّه(ع) فى قول اللّه عزّوجلّ: «توبوا إلى اللّه توبة نصوحاً» قال: هو صوم «یوم الأربعاء» و «یوم الخمیس» و «یوم الجمعة»; از امام صادق(ع) درباره سخن خداى عزّوجلّ «توبوا إلى اللّه توبة نصوحاً» روایت شده که توبه نصوح، روزه گرفتن در روزهاى چهارشنبه، پنج شنبه و جمعه است». شاید مراد این باشد که روزه در این ایّام، مانند توبه نصوح موجب آمرزش گناهان است و شاید مقصود این باشد که از شرایط توبه نصوح، روزه گرفتن در این ایّام است.

موضوعات مرتبط

• آمرزش: عوامل آمرزش ۱۶، ۲۲
• اسماء و صفات: قدیر ۱۷
• امیدوارى: آثار امیدوارى ۷; امیدوارى به اجابت دعا ۱۹; امیدوارى به لطف خدا ۶; عوامل امیدوارى ۶
• انگیزش: عوامل انگیزش ۷
• ایمان: آثار ایمان ۱۱، ۱۴، ۱۶
• بازگشت به خدا: زمینه بازگشت به خدا ۷
• بهشت: تعدد باغهاى بهشت ۸; موجبات بهشت ۵; نهرهاى بهشت ۸
• تعاون: آثار تعاون ۱۱، ۱۴، ۱۶
• توبه: آثار توبه ۵; آثار توبه نصوح ۳، ۶; توبه نصوح ۱، ۲، ۴; زمینه توبه ۷; شرایط توبه نصوح ۲۲; شرایط قبول توبه۴; مراد از توبه نصوح ۲۰، ۲۱، ۲۲
• خدا: توصیه هاى خدا ۱; درخواست از خدا ۱۳; قدرت خدا۱۷; وسعت قدرت خدا ۱۸، ۱۹
• رسوایى: عوامل مصونیت از رسوایى اخروى ۱۱
• روزه: آثار روزه ۲۲; روزه در پنج شنبه ۲۲; روزه در جمعه ۲۲; روزه در چهارشنبه ۲۲
• کافران: ذلت اخروى کافران ۱۰; رسوایى اخروى کافران ۱۰
• گناه: عوامل تکفیر گناه ۳
• مؤمنان: آمرزش مؤمنان ۱۵; توصیه به مؤمنان ۱; خطاى مؤمنان ۲; خواسته هاى اخروى مؤمنان ۱۳، ۱۵; عزت اخروى مؤمنان ۹; فضایل مؤمنان ۹; گناهکارى مؤمنان ۲; موجبات امیدوارى مؤمنان ۱۹; مؤمنان در قیامت ۱۲، ۱۳، ۱۵; مؤمنان و ذلت ۹; مؤمنان و رسوایى ۹; نورانیت اخروى مؤمنان ۱۲; نیازهاى مؤمنان ۲
• محمد(ص): عزت اخروى محمد(ص) ۹; فضایل محمد(ص) ۹; محمد(ص) و ذلت ۹; محمد(ص)و رسوایى ۹
• نور: درخواست ازدیاد نور ۱۳
• نورانیت: موجبات نورانیت اخروى ۱۴
• نیازها: نیاز به توبه ۲