الإسراء ٢٠

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۵۸ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

هر یک از این دو گروه را از عطای پروردگارت، بهره و کمک می‌دهیم؛ و عطای پروردگارت هرگز (از کسی) منع نشده است.

|همه را، اين گروه و آن گروه را از عطاى پروردگارت مدد مى‌بخشيم، و عطاى پروردگار تو از كسى منع نشده است
هر دو [دسته:] اينان و آنان را از عطاى پروردگارت مدد مى‌بخشيم، و عطاى پروردگارت [از كسى‌] منع نشده است.
و ما به هر دو فرقه (از دنیا طلبان و آخرت طلبان) به لطف پروردگارت مدد خواهیم داد، که لطف و عطای پروردگار تو از هیچ‌کس دریغ نخواهد شد.
هر یک از دو گروه دنیا طلب و آخرت خواه را [در این دنیا] از عطای پروردگارت یاری دهیم، وعطای پروردگارت [در این دنیا از کسی] ممنوع شدنی نیست.
همه را، چه آن گروه را و چه اين گروه را، از عطاى پروردگارت پى در پى خواهيم داد، زيرا عطاى پروردگارت را از كسى باز ندارند.
هر یک از آنان و اینان را از عطای پروردگارت بهره می‌رسانیم و عطای پروردگارت ممنوع نیست‌
همه را، اين گروه را و آن گروه را، از دهش پروردگارت مدد رسانيم، و دهش پروردگارت [از كسى‌] باز داشته نيست.
و ما هر یک از اینان (که آخرت طلبانند) و از آنان (که دنیا پرستانند، در این جهان) از بخشایش پروردگارت (بهره‌مند می‌گردانیم و) کمک می‌رسانیم و (کافر و مؤمن را بر این خوان یغما می‌نشانیم. چرا که در صورت رعایت اسباب و علل،) بخشایش پروردگارت هرگز (از کسی بازداشته نشده است و از او) ممنوع نگشته است.
اینان و آنان همگی را از بخشش پروردگارت یاری می‌کنیم. و عطای پروردگارت هرگز (برای کسی) ممنوع نبوده است
هر یک را کمک دهیم اینان و آنان را از بخشش پروردگار تو و نیست بخشش پروردگار تو بازداشته‌


الإسراء ١٩ آیه ٢٠ الإسراء ٢١
سوره : سوره الإسراء
نزول : ٨ بعثت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«کُلاًّ نُّمِدُّ هؤُلآءِ وَ هؤُلآءِ»: به هر یک از این دو گروه مؤمن و مطیعِ آخرت طلب، و کافر و عاصیِ دنیا طلب، کمک و مدد و قدرت و نعمت می‌رسانیم. (کُلاًّ) مفعول‌به مقدّم و (هؤُلآءِ) بدل از آن است. «مَحْظُوراً»: ممنوع.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- سنت الهى بر بهرهورى مستمر همه انسانها (دنیاطلبان و آخرت طلبان)از مزایا و نعمتهاى دنیوى است. (کلاًّ نمدّ هؤلاء و هؤلاء من عطاء ربّک) «امداد» (مصدر نمدّ) به معناى مدد و کمک رساندن است و فعل مضارع «نمدّ» دلالت بر استمرار دارد.

۲- لطف و عطاى خداوند در دنیا، فراگیر همه انسانها از مؤمن و کافر و نیک و بد (کلاًّ نمدّ هؤلاء و هؤلاء من عطاء ربّک)

۳- ایمان و آخرت طلبى، با برخوردارى از نعمتهاى دنیوى، منافاتى ندارد. (و من أراد الأخرة ... کلاًّ نمدّ هؤلاء و هؤلاء من عطاء ربّک) از اینکه خداوند فرمود آخرت طلبان را از عطاى خود (بهره هاى دنیوى) بهره مند مى سازیم، استفاده مى شود که آخرت طلب بودن و براى زندگى اخروى تلاش کردن با برخوردارى از متاعهاى دنیوى منافات ندارد.

۴- نعمتها و امکانات مادى، لطف و عطاى خداوند و امداد او براى آدمیان است. (کلاًّ نمدّ ... من عطاء ربّک)

۵- مقام ربوبیت الهى، مقتضى عطا و افاضه پیاپى و مستمر به آدمیان (کلاّ نمدّ هؤلاء و هؤلاء من عطاء ربّک)

۶- هیچ گونه منع و محدودیتى براى عطایاى خداوند به انسانها وجود ندارد. (و ما کان عطاء ربّک محظورًا)

۷- اعطاى نعمت از سوى خداوند و برخوردار ساختن همه انسانهاى خوب و بد و مؤمن و کافر از امکانات دنیایى، برخاسته از فیض بى دریغ ازلى خداست. (کلاًّ نمدّ هؤلاء و هؤلاء من عطاء ربّک و ما کان عطاء ربّک محظورًا) جمله «و ما کان عطاء ربّک محظوراً» (در ذیل آیه) به منزله تعلیل براى مضمون فراز قبل است; یعنى، چون خداوند عطایش را از هیچ کس دریغ نمى دارد، لذا خوبان و بدان و مؤمن و کافر از آن بهره مند مى شوند.

موضوعات مرتبط

  • آخرت طلبان: نعمتهاى آخرت طلبان ۱
  • آخرت طلبى: آخرت طلبى و نعمتهاى دنیوى ۳
  • ایمان: ایمان و نعمتهاى دنیوى ۳
  • خدا: آثار ربوبیت خدا ۵; آثار فیض خدا ۷; امدادهاى خدا ۴; تداوم عطایاى خدا ۵; سنتهاى خدا ۱; عمومیت لطف خدا ۲; عمومیت نعمتهاى خدا ۱، ۲; لطف خدا ۴; وسعت عطایاى خدا ۶
  • دنیاطلبان: نعمتهاى دنیاطلبان ۱
  • لطف خدا: مشمولان لطف خدا ۴
  • نعمت: مشمولان نعمت ۱، ۲، ۴; منشأ نعمت ۷

منابع

برگرفته از «https://www.alketab.org/index.php?title=الإسراء_٢٠&oldid=110017»